Shahverdyan Sergey-ը գրում է․
Նոյեմբերի 7, 2020 թ.։ 44-օրյա պատերազմի, թերեւս, ամենադժվար օրերից մեկը։ Հակառակորդը մայրաքաղաքի Կրկժան արվարձանից մի քանի հարյուր մետր հեռավորության վրա էր, իսկ Շուշիում թեժ մարտեր էին ընթանում։ ԼՂՀ կառավարությունը տարհանվել է և հրամայել տարհանել մայրաքաղաքի ողջ մնացած բնակչությանը։ Մեքենաների անվերջանալի շղթան ձգվում էր դեպի Մարտակերտի շրջան։ Ով ասես չկար այնտեղ (իհարկե, բացի կանանցից, երեխաներից ու ծերերից)՝ վախեցած պետական պաշտոնյաներ, նկուղներում թաքնված դասալիքներ…
Քաղաքում ընդամենը մի քանի հարյուր առանձնակի համառ տղամարդ է մնացել։ Կենտրոնանալով տարբեր կետերում՝ նրանք մնացին՝ որոշելով քաղաքը չտալ թշնամուն։ Իսկ հետո նոյեմբերի 9-ն էր՝ վերջի սկիզբը…
Լուսանկարը՝ նոյեմբերի 7-ին ակնթարթորեն դատարկված «Եվրոպա» հյուրանոցը, և որպես հույսի խորհրդանիշ՝ Ղազանչեցոց սրբապատկերը, որը երեք օր առաջ հրաշքով փրկվեց Շուշիի տաճարից։ Ավարտից երկու օր առաջ այստեղ անշեջ մոմեր էին վառվում։
2024. Հիմնադիր՝ "ՄեդիաՍտեփ" ՀԿ, Երեւան, [email protected] Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի հրապարակումների օգտագործման ժամանակ հղումը Step1.am -ին պարտադիր է: