Էրդողանը, Պուտինն ու Նեթանյահուն նույն պլանով են գործում՝ հաջորդ կայարանը Հայաստանն է

  • 11:22 09.12.2024

Ներկայիս համաշխարհային առաջնորդներից միայն Պուտինն ու Էրդողանն են իշխանության ղեկին արդեն 22 տարի։ Այս մասին դեկտեմբերի 8-ին հայտարարել է Թուրքիայի նախագահը` ասելով, որ աշխարհում միայն երկու առաջնորդ կա, հայտնում է Hurriyet ռեսուրսը։ Նա իր հայտարարությունն արել է երիտասարդների հետ դիվանագիտական ​​ճակատում ունեցած հաջողությունների մասին խոսելիս։

Թուրքիայի նախագահը գովել է Պուտինին։ Նա ընդգծել է, որ ինքը և Պուտինը 22 տարի ղեկավարում են իրենց երկրները, ինչը նշանակում է, որ իրենք են հենց «համաշխարհային առաջնորդները»։ Ընդ որում, թիվ 1 առաջատարն անձամբ Էրդողանն է։

Էրդողանը չհիշատակեց Նեթանյահուին, ում հետ նրանք այժմ «սցենարով» թշնամիներ են, թեև Պուտին-Էրդողան-Նեթանյահու եռյակը երկար տարիներ աշխարհի «առանձնակի կեղտոտ գործերի գործակալությունն» է: Նրանց ձեռքով վերագծվում են սահմանները, ավերվում են ամբողջ պետություններ։

10 օրում Սիրիայի գրավումը պատմության մեջ կմտնի որպես Պուտին-Էրդողան-Նեթանյահու գործողության կարեւոր դրվագ՝ աշխարհը պառակտելու շուրջ մեծ կոնսենսուսի շրջանակներում։

Առաջին խոշոր գործողությունը Ղրիմում իրականացվել է 2014 թվականին, իսկ 2019 թվականին իսրայելամետ Զելենսկու իշխանության գալուց հետո Ռուսաստանը լայնամասշտաբ ներխուժում է սկսել 2022 թվականին։ Պատերազմը Ուկրաինայում, ըստ վերլուծաբանների, կշարունակվի մինչև Թրամփի երդմնակալությունը։ Էրդողանը բնականաբար ընդունելի է և՛ Զելենսկու, և՛ Պուտինի համար։ Պատերազմի արդյունքը պետք է լինի Ուկրաինայի մասնատումը, ընդհուպ մինչև դրա իսպառ վերացումը։

Հետո 2020-ին եղավ Ղարաբաղը. օպերացիան ձգձգվեց 3 տարի, որպեսզի ռուսները ժամանակ ունենան իրենց ձեռքը վերցնելու ողջ անվտանգության համակարգը և 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին հեշտությամբ զինաթափեն կատաղի կռվող արցախցուն և արտաքսեն երկրից։ Արցախը հայկական պետականության հենասյունն է, իսկ Արցախում հայկական հանրապետության կործանումը Հայաստանի հետագա վերացման գլխավոր պայմանը։

Արցախից տեղահանությունն ավարտվելուն պես թուրքամետ ՀԱՄԱՍ-ը պատերազմ սադրանք Պաղեստինում, որը սկիզբ դրեց Գազայի եւ Լիբանաի ոչնչավմանը։ Եվ կրկին ուժի մեջ էր Պուտին-Էրդողան-Նեթանյահու եռանկյունին։ Թրամփի գալուց հետո ոչ ոք չի խոսում Պաղեստինի ճանաչման մասին, այլ ավելի շուտ բնակչության ամբողջական արտաքսման, Պաղեստինի «փակման» և Լիբանանի վերացման մասին։

Հիմա եկել է Սիրիայի ժամանակը. Ռուսաստանն այնտեղ զորքեր ուղարկեց 2015 թվականին, յուրացրեց անվտանգության համակարգը, որը նախկինում կառուցված էր Իրանի կողմից, իսկ Թրամփի վերադարձից հետո Սիրիան հեշտությամբ հանձնեց Թուրքիային և Իսրայելին:

Սխեման գործում է անթերի. ժամանակ առ ժամանակ «առաջնորդները» թշնամանք են խաղում՝ ցույց տալով, թե ով է ալֆա որցը։ Բայց կարծես թե Պուտինը հրաժարվել է առաջնորդությունից՝ “բավարարվելով” հետխորհրդային տարածի սլավոնական մասով՝ Ուկրաինա, Բելարուս։

Հաջորդ կայանը Հայաստանն է, թուրքական կառավարությունն արդեն ասում է, որ Ասադը չէր ուզում սեղմել Թուրքիայի մեկնած ձեռքը, դրա համար էլ ամեն ինչ այսպես եղավ։ Թուրքիան, ինչպես գիտեք, «ձեռքը մեկնել է» նաեւ Հայաստանին և այժմ պահանջում է Բաքվի հետ համաձայնագրի շուտափույթ ստորագրում։