Միջազգային հարթակներում ապարդյուն փորձ է արվում արդարացնել Արցախի օկուպացիան և հարավային Հայաստանի անեքսիան։
Անկարայի և Բաքվի նախարարների և «փորձագետների» հետ ամեն ինչ պարզ է. նրանք նույնիսկ չեն թաքցնում, որ Հայաստանի հարավը նրանց անհրաժեշտ է «թուրքական գոտի» ստեղծելու համար։ Ռուս պաշտոնյաների հետ հարցերը նույնպես պարզվել է. ՀՀ ԱԳՆ-ը վերջերս հաստատել է, որ նույնիսկ «Թրամփի ճանապարհի» կառուցումից հետո ռուս սահմանապահները կտեղակայվեն հայ-իրանական սահմանին։ ԱԳՆ-ը չի նշել սակայն, թե ճանապարհի որ կողմում նրանք կտեղակայվեն՝ իրանական, թե՞ հայկական։ Նիկոլ Փաշինյանն իր հերթին հարցրել է Ալիևին, թե կարո՞ղ է նա վերջապես ցույց տալ ճանապարհի քարտեզը և ասել, թե որտեղով է անցնելու «Զանգեզուրի միջանցքը»։
Նրանց հետ ամեն ինչ պարզ է, բայց ինչո՞ւ է պետք եվրոպացի պաշտոնյաներին թուրքական միջանցք՝ ռուս սահմանապահներով և Հայաստանի հարավի անեքսիայով։
Եվրոպացի պաշտոնյաները, իմաստուն դեմքերով, ասում են, որ «ներկայիս աշխարհաքաղաքական համատեքստում տրանսպորտային կապերը քաղաքականապես ավելի ու ավելի կարևոր են դառնում թե՛ ԵՄ-ի, թե՛ Ադրբեջանի համար. տարածաշրջանի ներուժը կարող է բացահայտվել «Կենտրոնական Ասիան և Եվրոպան կապելով»»։
Կենտրոնական Ասիան Եվրոպային միացնելու համար անպայման պետք է խլե՞լ Հայաստանի հարավը: Ինչպես ասում են՝ где Кура, гдемой дом: Այլ երթուղիներ չկա՞: Թե սկզբնական նպատակը հենց Հայաստանի մասնատումն ու վերացումն է՝ Թուրքիային և Ռուսաստանին հաճոյանալու համար: