Արցախից բերել է պապական օջախի խաչքարը
- 16:46 05.11.2023
«Մեզ մոտ՝ Սարուշեն գյուղում, բոլորը գիտեին բակի սուրբ խաչքարի մասին։ Մանուկ հասակից տեսել եմ, թե ինչպես էին մոմ ու խունկ վառում մեր բակում։ Տեղահանության օրերին եղբայրներով որոշեցինք պոկել ու բերել մեզ հետ։ Մտավախություն կար, որ կամուրջն անցնելիս կվերցնեին, բայց բարեբախտաբար այդպես չեղավ», -պատմում է Արցախի բնակիչ Դավիթ Հարությունյանը։
Անձնական իրերից շատ բան չի վերցրել՝ միայն մոր ձեռագործը և հագուստ։ 87-ամյա մայրը այդպես էլ չի հասկացել, թե ինչու են թողնում տունը, ինչու է հայտնվել Երևանում։ «Կասկածելի չէր, որ պատերազմը սկսվելու էր, քանի որ սահմանին լարվածություն կար։ Ժամանակին «Քաջ Նազարի» կինը սոցցանցերում հուշել էր փախստականի կարգավիճակի մասին։ Մեր ժողովուրդն իրոք հայտնվել էր վատ վիճակում։ Շրջափակման օրերին նույնիսկ երեխաների դեմքին ժպիտ չկար», – ասում է Դավիթը։
Նախկինում աշխատել է որպես ականազերծող ու SMM մասնագետ, իսկ վերջին տարիներին՝ հեռուստաօպերատոր։ Հիմա փորձում է այնպիսի աշխատանք գտնել, որ համատեղելի լինի մոր խնամքի հետ։