Բաքվում Պատրուշևը Ալիևի հետ քննարկել է անվտանգության հարցեր և փոխանցել Պուտինի ողջույնները

Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Դմիտրի Պատրուշևը Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հետ բանակցությունների ընթացքում երկրի ղեկավարին է փոխանցել ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի ջերմ ողջույնները։

«Ձեզ եմ փոխանցում Վլադիմիր Պուտինի սրտանց ողջույնները»,- ասել է Պատրուշևը, որը մեջբերում է «Ռոսիյսկայա գազետա»-ն։ Նշվում է, որ Ադրբեջանի ղեկավարը խնդրել է փոխանցել պատասխան ողջույնները՝ նշելով, որ գնահատում է իր բարեկամությունը ռուսական պետության ղեկավարի հետ։

ՌԴ Անվտանգության խորհրդի մամուլի ծառայությունը հայտնել է, որ Ալիեւի հետ հանդիպմանը քննարկվել է տարբեր ոլորտներում ռուս-ադրբեջանական համագործակցության հարցերի լայն շրջանակ։ «Շեշտը դրված է տարածաշրջանային և միջազգային անվտանգության և կայունության ապահովմանն ու ամրապնդմանը վերաբերող թեմաների վրա»։

Ալիևի մամուլի ծառայությունից հայտնում են, որ հանդիպմանը մտքերի փոխանակություն է տեղի ունեցել գլոբալ և տարածաշրջանային խնդիրների, միջազգային կազմակերպությունների շրջանակներում փոխգործակցության, տարածաշրջանային համագործակցության հարցերի շուրջ, Ալիևն ընդգծել է տարածաշրջանային խնդիրների լուծման կարևորությունը՝ «3+3» ձևաչափով: Նա նշել է, որ այս ձևաչափով «հանդիպումներ անցկացվում են համապատասխան մակարդակներով»։ Զրույցի ընթացքում մտքեր են փոխանակվել Ադրբեջանի, Ռուսաստանի և Իրանի միջև Հյուսիս-Հարավ տրանսպորտային միջանցքի զարգացման շուրջ համագործակցության շուրջ։

Այցի շրջանակներում Պատրուշևն աշխատանքային հանդիպում է ունեցել իր ադրբեջանցի գործընկեր Ռամիլ Ուսուբովի հետ։ Քննարկվել են գլոբալ և տարածաշրջանային անվտանգության հարցեր, մասնավորապես՝ Հարավային Կովկասում։

Նշվել է, որ հատուկ ուշադրություն է դարձվում երկրների իրավապահ մարմինների և հետախուզական ծառայությունների փոխգործակցությանը՝ ներառյալ թմրամիջոցների ապօրինի շրջանառության դեմ համատեղ հակազդեցությունը և կիբերհանցագործությունների դեմ պայքարը։ Քննարկվել են նաև առևտրատնտեսական կապերի զարգացումը, մշակութային ու հումանիտար երկխոսությունը։

Բանակցություններին Պատրուշևն ու Ուսուբովն ամփոփել են ռուս-ադրբեջանական անվտանգության խորհրդակցությունների արդյունքները, որոնց մասնակցել են Անվտանգության խորհրդի ապարատների, նախարարությունների և գերատեսչությունների ներկայացուցիչներ։

ՄԱԿ. Գազայի պաշարումն անընդունելի է, իսկ Արցախում՝ ոչ մի խնդիր

Միջազգային մարդասիրական իրավունքով արգելված է պաշառումը, որը վտանգի տակ է դնում խաղաղ բնակիչներին՝ զրկելով նրանց հիմնական ապրանքներից, երեքշաբթի ասել է ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի (OHCHR) խոսնակ Ռավինա Շամդասանին, հաղորդում է CNN-ը։

Շամդասանիի մեկնաբանությունները հնչեցին մեկ օր անց այն բանից հետո, երբ Իսրայելի պաշտպանության նախարար Յոավ Գալլանտը հրամայեց «ամբողջական շրջափակել» Գազայի հատվածը՝ ասելով, որ էլեկտրաէներգիայի, սննդի, ջրի և վառելիքի մատակարարումները պաղեստինյան անկլավին կդադարեցնեն շաբաթավերջին ՀԱՄԱՍ-ի անսպասելի հարձակումից հետո:

Մինչդեռ ՄԱԿ-ի առաքելությունը, հիմնվելով երկու այցերի արդյունքների վրա, չի տեսել Ստեփանակերտի քաղաքացիական ենթակառուցվածքների ոչնչացումը Ադրբեջանի կողմից հրետակոծության արդյունքում։

Առաքելությունը չէր հիշատակել Արցախի 9-ամսյա ամբողջական պաշարումը և այն փաստը, որ երեք տարի տարածաշրջանը փակ է միջազգային կազմակերպությունների համար, և առաքելությունը թույլատրվել է միայն այն բանից հետո, երբ ողջ հայությունը լքել է Արցախը։

ՄԱԿ-ի առաքելությունն իր երկու այցերի արդյունքներով այդպես էլ չի տեսել Ստեփանակերտի քաղաքացիական ենթակառուցվածքների ոչնչացումն Ադրբեջանի կողմից հրետակոծության պատճառով։

Ըստ ադրբեջանական լրատվամիջոցների՝ «ՄԱԿ-ի մարդասիրական հարցերի համակարգման առաքելությունն ավարտեց մեկշաբաթյա առաքելությունն Ադրբեջանում և Հայաստանում՝ բացահայտելու Ղարաբաղի տարածաշրջանի մարդկանց, ինչպես նաև Հայաստանում փախստականների հրատապ կարիքները»:

Առաքելությունը ղեկավարում էր համակարգման տնօրեն Ռամեշ Ռաջասինգհեմը՝ ՄԱԿ-ի մշտական ​​համակարգող Վլադանկա Անդրեևայի և Ղարաբաղում ՄԱԿ-ի գործակալությունների ներկայացուցիչների ուղեկցությամբ։

«Քաղաքացիական ենթակառուցվածքները և տները, ինչպիսիք են դպրոցները, գլխավոր հիվանդանոցը և բնակելի շենքերը, մնացել են անձեռնմխելի: Առաքելությունն այս ուղևորության ընթացքում չի այցելել գյուղեր, սակայն դա կանի առաջիկա օրերին և շաբաթներին»,- ասվում է հաղորդագրության մեջ:

Կլինի՞ մոտակա շաբաթներին ներխուժում Հայաստանի տարածք

Ամերիկյան Stratfor հետախուզական և վերլուծական ընկերությունն անդրադարձել է ԵՄ-ում Հայաստանի դեսպան Տիգրան Բալայանի վերջերս արած հայտարարությանը, թե կա Հայաստան ադրբեջանական ներխուժման «անմիջական վտանգ», որը կարող է տեղի ունենալ մի քանի շաբաթից։

«Սա տեղի ունեցավ այն բանից հետո, երբ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարեց, որ Ֆրանսիայի որոշումը՝ ռազմական օգնություն ուղարկել Հայաստանին, ավելի հավանական կդարձնի նոր հակամարտությունը:

Բալայանի հայտարարությունը Հայաստանի պաշտոնյաների կողմից տրված ամենակոնկրետ նախազգուշացումն է Ադրբեջանի ռազմական գործողությունների իրականացման ժամկետների վերաբերյալ, և այն մատնանշում է ներխուժումը կանխելու ունակ զինտեխնիկա ձեռք բերելու Երևանի աճող հուսահատությունը:

Միևնույն ժամանակ, Ալիևի մեկնաբանությունները հիշեցնում են ռուսական հռետորաբանությունը Ուկրաինային արևմտյան ռազմական աջակցության մասին ռուսական ներխուժումից առաջ՝ ազդարարելով Բաքվի ցանկությունը դանդաղեցնել կամ կանխել Հայաստանին արևմտյան աջակցությունը՝ կարճաժամկետ և երկարաժամկետ հեռանկարում հնարավոր ներխուժումը կենսունակ պահելու համար»,- նշել է  Stratfor-ը:

Բելգիայի Թագավորությունում Հայաստանի դեսպան, Եվրամիությունում Հայաստանի ներկայացուցչության ղեկավար Տիգրան Բալայանը զգուշացրել է՝ «եթե Արևմուտքը կոշտ քայլեր չձեռնարկի, ապա Ադրբեջանի ներխուժումը Հայաստան շաբաթների հարց է»։ Այս մասին դեսպանն ասել է օրերս Brussels Signal պարբերականին տված հարցազրույցում։

«Մենք այժմ Հայաստանի վրա հարձակման անմիջական սպառնալիքի տակ ենք, որովհետև եթե հավաքական Արևմուտքը կոնկրետ քայլերով չարձագանքի Ալիևին, ապա նա պատճառ չունի սահմանափակվել Լեռնային Ղարաբաղով», – հայտարարել է Բալայանը։ «Դուք ասում եք, որ մտավախություն ունենք անմիջական ներխուժման։ Որքա՞ն անմիջական», – այս հարցին դեսպանն արձագանքել է. – «Եթե կոշտ քայլեր չձեռնարկվեն, ապա դա շաբաթների հարց է»։

Ի՞նչ տվյալների հիման վրա է Բելգիայում Հայաստանի դեսպանը զգուշացրել շաբաթների ընթացքում ադրբեջանական հարձակման անմիջական վտանգի մասին. Հայաստանի արտգործնախարարությունից դեռևս չի հաջողվել ստանալ այս հարցի պատասխանը։

Արդյո՞ք Հայաստանի ռազմական գերատեսչությունն ունի օպերատիվ տվյալներ, որ Ադրբեջանը ծրագրում է շաբաթների ընթացքում ներխուժել Հայաստան։

Պաշտպանության նախարարի խոսնակն «Ազատությանը» փոխանցեց, որ այս պահին հայ – ադրբեջանական սահմանին հարաբերական կայուն է։

«Պաշտպանության նախարարությունը հրադադարի խախտումների վերաբերյալ, ինչպես նաև առաջնագծում իրադրության վերաբերյալ հանրությանը պատշաճ իրազեկում է։ Իսկ այս պահին կարող եմ ասել, որ այս պահի դրությամբ իրադրությունն առաջնագծոււմ հարաբերականորեն կայուն է», – ասաց Արամ Թորոսյանը։

Վերջին անգամ իրադրությունը հայ-ադբեջանական սահմանին կտրուկ լարվել էր սեպտեմբերի 1-ին՝ Գեղարքունիքի հատվածում։ Հայկական կողմը երկու զոհ ունեցավ։ Մեկ ամիս անց էլ՝ հոկտեմբերի 2-ին դիրքեր սնունդ մատակարարող անձնակազմի ուղղությամբ արձակված ադրբեջանական կրակոցների հետևանքով մեկ հայ զինծառայող զոհվեց։

Ի՞նչ կարող է անել Արևմուտքը, որպեսզի թույլ չտա, որ Ադրբեջանը ներխուժի Հայաստան. բելգիական պարբերականի լրագրողի այս հարցին ի պատասխան՝ Եվրամիությունում Հայաստանի ներկայացուցչության ղեկավարն առաջարկում է պատժամիջոցներ կիրառել Բաքվի դեմ, նաև՝ անհատական։

«Հավաքական Արևմուտքը կարող է վերջնաժամկետ դնել Ալիևի առջև, որ եթե նա չհանի իր զորքերը Հայաստանի 150 քառակուսի կիլոմետր ինքնիշխան տարածքից, որն օկուպացրել է 2021-ից մինչև 2022 թվականները, ապա Եվրամիությունը կսառեցնի վիզաների ազատականացման համաձայնագիրն Ադրբեջանի հետ, ինչը կարգելի ադրբեջանցի դիվանագետներին ազատորեն ճամփորդել Եվրամիության երկրներ», – հայտարարել է Բալայանը։

Բելգիայում Հայաստանի դեսպանը նշել է, որ ագրեսիան կանխելու գլխավոր գործիքը հավասարակշռությունն է։ Այժմ, ըստ Տիգրան Բալայանի, տարածաշրջանում չկա ռազմական հավասակշռություն։ Ադրբեջանն ունի շատ ավելի մեծ քանակությամբ զինամթերք՝ համապատասխան ՆԱՏՕ-ի չափանիշներին, որը ստացել է Թուրքիայի միջոցով՝ խախտելով բոլոր հնարավոր էմբարգոները։ Մինչդեռ Հայաստանը չի ստանում զինամթերք իր ավանդական մատակարարներից, չնայած հարյուր միլիոնավոր դոլարներ են վճարվել դրանց համար, խոսքը Ռուսաստանի մասին է, հստակեցրել է դեսպանը։

«Ռուսաստանը վաճառում էր Հայաստանին զինամթերք, բայց արդեն մի քանի տարի է դադարել է դա անել», – ընդգծել է դիվանագետը։

«Այն զգացողությունը, որ Ռուսաստանի անգործության պատճառով մենք հայրենիք ենք կորցնում, մեզ ցավ է պատճառում», – ընդգծել է դեսպանը, լրագրողի դիտարկմանն էլ՝ «հայերը զգում են, որ ռուսներն իրենց մենակ են թողել», արձագանքել է. – « Այո՜, ձեր բառերը կարող են բնութագրել այն զգացողությունը, որն առկա է հայ հասարակության շրջանում»։

Դիվանագետն անդրադարձել է նաև Ֆրանսիայի հետ կնքվելիք ռազմատեխնիկական համագործակցության պայմանագրին՝ շեշտելով, որ Փարիզի կողմից զենքի հնարավոր մատակարարումը Երևանին ամիսներ ու գուցե տարիներ տևի։

 

Պապիկի եւ տատիկի մոռացված նամակները Երեւան են հասցրել հարեւանները

Նկարում պապիկիս ու տատիկիս նամակներն են` գրված 60-ական թվականներին, որոնք տատս առանձնահատուկ խնամքով փաթաթված էր պահում պապիկիս թաշկինակի մեջ:

Մենք՝ թոռներս հետաքրքրությամբ, մի քիչ էլ ժպիտով բացում ու կարդում էինք:

Վերջին մի քանի տարիներին նամակները պահվում էին անձնական գրադարանի պահարանում։ Գաղթի օրերին մերոնք արդեն ճանապարհին էին, երբ պարզվեց, որ նամակները մնացել էին Ստեփանակերտում, մեր տան գրադարանում:

Բայց մարդկանց փրկում են մարդիկ․ նամակները հասել են Հայաստան մեր հարևանների շնորհիվ, ովքեր 48 ժամ շարունակ ճանապարհ էին անցնում դեպի անորոշություն:

Նամակների թաշկինակը նորից բացվել է ՀՀ-ում, որի մեջ նամակներից բացի պատահականությամբ հայտնվել էին նաև հին սև և սպիտակ նկարներ:

Մարդիկ իրենց գյուղում էին, մարդիկ նամակներ էին գրում…

Քրիստինա Ալահվերդյան

ԼՂ-ից լուրջ վնասվածքներով բռնի տեղահանված երկու երիտասարդ տեղափոխվել են ԱՄՆ՝ անհետաձգելի բուժօգնության նպատակով

Մասնագիտացված բուժօգնություն ստանալու նպատակով հոկտեմբերի 7-8-ին Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ են տեղափոխվել լուրջ վնասվածքներով երկու երիտասարդ՝ Լեռնային Ղարաբաղից։

«Արմենպրես»-ի փոխանցմամբ՝ այս մասին նշված է Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանության տարածած հաղորդագրության մեջ:

«Շնորհակալություն մեր բոլոր գործընկերներին, որոնք աջակցեցին նրանց տեղափոխմանը Միացյալ Նահանգներ՝ անհետաձգելի բուժօգնության նպատակով»,- ասված է հաղորդագրության մեջ:

Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված 11 հազար 238 երեխա ընդգրկվել է հայաստանյան կրթական հաստատություններում

Հայաստանի կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարության տրամադրած տվյալների համաձայն՝ հոկտեմբերի 10-ի դրությամբ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված 11 հազար 238 երեխա կրթությունը շարունակում է հայաստանյան կրթական  հաստատություններում:

«Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ՝ այս մասին հոկտեմբերի 10-ին «Հումանիտար կենտրոն»-ում կայացած ասուլիսում հայտնեց Հայաստանի վարչապետի մամուլի քարտուղար Նազելի Բաղդասարյանը:

Կրթությունը Երևանում ստանում է 3595 երեխա, Կոտայքի մարզում՝ 1964, Արարատում՝ 1597, Արմավիրում՝ 956,  Լոռիում՝ 635,  Գեղարքունիքում՝ 535, Արագածոտնի մարզում՝ 512, Սյունիքի մարզում՝ 458, Շիրակի մարզում՝ 427, Տավուշում՝ 325,  Վայոց ձորում՝ 234:

«Վայրիացած» արցախցիները Երեւանում «հեղափոխություն» չարեցին. աշխատավարձեր չեն լինելու

Արցախից հայերի զանգվածային բռնագաղթի մեկնարկից երկու շաբաթ անց տեղեկատվական տարածքում հայտնվեցին «պաշտոնական Ստեփանակերտի» մասին առաջին հիշատակումները։

Արցախի տեղեկատվական շտաբը հաղորդագրություն է տարածել, որ «Արցախի նախագահ Սամվել Շահրամանյանը Երևանում կայացած ընդլայնված կազմով հանդիպմանը քննարկել է տեղահանվածների սոցիալական խնդիրների լուծմանն ուղղված ջանքերը՝ հիմնականում նրանց կենցաղային առաջնային կարիքների ապահովման և ուսումնական գործընթացում երեխաների արագ ներգրավման հարցերը»։

Մինչ այժմ հրապարակային տեղեկատվություն չի եղել, որ Արցախի իշխանությունները որևէ աշխատանք են տանում «տեղահանվածների» խնդիրները լուծելու ուղղությամբ։ Որտե՞ղ են նախագահը, խորհրդարանը, քաղաքապետարանները։

Արցախի խորհրդարանից որեւէ հայտարարություն չկար, որը քաղաքական գնահատական ​​կտար կատարվածին կամ կհայտարարեր ինքնալուծարում, թեեւ, կարծես թե, բոլոր 33 պատգամավորներն էլ օժտված են ժողովրդի վստահության քվեով եւ հաշվետու են ժողովրդին։

Կառավարությունից որևէ հայտարարություն չի եղել, թե Արցախից բռնի տեղահանվածներին օգնությունը համակարգվու՞մ է Հայաստանի կառավարության հետ, ինչպե՞ս են լուծվելու իրավական հարցերը, կլինե՞ն կենսաթոշակներ և աշխատավարձեր։

Առանձին գերատեսչական ժողովներ, ըստ ամենայնի, անցկացվում են։ Օրինակ՝ գերատեսչություններից մեկում աշխատակիցներին տեղեկացրել են, որ հոկտեմբերի 1-ից նրանք ազատված են աշխատանքից, իսկ լուրերը, թե իբր Արցախի քաղծառայողները աշխատավարձ են ստանալու մինչև 2024 թվականի հունվարի 1-ը, իրականությանը չեն համապատասխանում։

Ո՞վ և ինչո՞ւ է լուրեր տարածել 4 ամսվա աշխատավարձերի մասին։ Կարելի է, վերականգնելով ժամանակագրությունը, տրամաբանական գիծ քաշել։

1․ Դեռևս սեպտեմբերի 19-ի ագրեսիայից եւ բռնագաղթից առաջ ՀՀ իշխանամետ PR տարածքում լուրեր էին տարածվում, թե Հայաստանը ջանքեր չի գործադրում Բերձորի փակված միջանցքը բացելու համար, քանի որ իբր վայրիացած մարդիկ գալու են Ղարաբաղից և հեղափոխություն են անելու Հայաստանում։ Նույնիսկ սեպտեմբերի 19-ին այս խոսակցություններն արդիական էին. Ստեփանակերտը ռմբակոծվում էր, Արցախը ՝ հայազրկվում, իսկ Երևանում որոշ շրջանակներում խոսվում է «իշխանափոխության» սպառնալիքի մասին։ Խոսույթն այսպիսին էր՝ զիջե՛նք Ղարաբաղը (ղարաբաղցիներով հանդերձ), Փաշինյանին պահե՛նք իշխանության մեջ, որպեսզի չզիջենք Հայաստանը։ Փաշինյանը նույնիսկ հայտարարեց, որ արցախցիների կյանքին ոչինչ չի սպառնում, եւ նրանք որեւէ տեղ գնալու կարիք չունեն։
2․ Երբ պարզ դարձավ, որ տեղահանություն է լինելու, Փաշինյանն ասաց, որ Արցախի «քույր-եղբայրների համար» արդեն պատրաստ է 40 հազար տուն, հիմնականում՝ սահմանամերձ գոտում, որ Հայաստանը վճարելու է 100 հազար միանվագ + 50 հազար 6 ամիս յուրաքանչյուրի համար։ Հետո ինչ-որ տեղից խոսակցություններ հայտնվեցին, որ մինչև տարեվերջ աշխատավարձեր են վճարվելու, իսկ կենսաթոշակային ապահովումը իբր ինքնաբերաբար կտրամադրվի Հայաստանի կողմից։

3․ Ժամանած արցախցիները, պարզվեց, անսպասելիորեն խաղաղ, ոչ վայրենի եւ և, “ի հեճուկս” բոլորի, հեղափոխություն չարեցին, անգամ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով բողոքի ցույցեր չարեցին։ Արցախցիները փնտրում ու չեն գտնում իրենց իշխանություններին՝ պարզ հարցեր տալու համար. Ոչ ոք չգիտի, թե ում հարցեր տա՝ Հայաստանի իշխանությա՞նը, որն արցախցիներին համարում է «եղբայրներ և քույրեր», այլ ոչ թե ՀՀ քաղաքացիներ, թե՞ Արցախի իշխանությանը, որը ինչ-որ տեղ անհետացել է և աշխատում է գաղտնի։

4․Խոսակցություն սկսվեց, թե իբր արցախյան պաշտոնյաները «կերել են» Հայաստանի կողմից հատկացված բոլոր դոտացիաները մինչև տարեվերջ, հետևաբար, իբր, աշխատավարձ չեն լինելու՝ ո՛չ ուսուցիչների, ո՛չ զինվորականների, ո՛չ էլ որևէ մեկի համար։ Թոշակների մասով էլ ոչինչ պարզ չէ։

Սոցցանցերում սկսեցին հնչել ինքնակազմակերպման կոչեր։

 

Բաքուն Արցախը փորձում է որպես “ահաբեկչական միավորում” ներկայացնել

Ազատություն

Հայաստանի կառավարության ներկայացուցիչներն այսօր մեկնում են Նիդերլանդներ՝ մասնակցելու հոկտեմբերի 12-ին Հաագայում Արդարադատության միջազգային դատարանի լսումներին։

Միջազգային իրավական հարցերով Հայաստանի ներկայացուցիչ Եղիշե Կիրակոսյանի թիմը Արցախի վրա ադրբեջանական վերջին հարձակումից հետո է դիմել դատարան։ Հայկական կողմը ՄԱԿ-ի դատարանին խնդրել է պարտավորեցնել Բաքվին զերծ մնալ «ցանկացած գործողությունից, որն ուղղակիորեն կամ անուղղակիորեն ուղղված է մնացած էթնիկ հայերին Լեռնային Ղարաբաղից տեղահանելուն»: Երևանը, միևնույն ժամանակ, ակնկալում է, որ Բաքուն «ձեռնպահ կմնա պատժիչ միջոցներ ձեռնարկելուց Լեռնային Ղարաբաղի ներկայիս կամ նախկին քաղաքական ներկայացուցիչների կամ զինվորականների նկատմամբ»։

Բաքուն Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարության 8 ներկայացուցչի է կալանավորել, այդ թվում՝ նախկին երեք նախագահներին։

«Առնվազն խոչընդոտվել են Կարմիր խաչի հետ անհապաղ տեսակցությունները», – ասաց միջազգային իրավունքի մասնագետ Սիրանուշ Սահակյանը:

Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեն Բաքվում բանտարկված արցախցի պաշտոնյաներին երկու շաբաթ անց դեռ չի այցելել։ Պատճառները չեն հրապարակվում։« Ինչու՞»-, հարցնում է միջազգային իրավունքի մասնագետն ու պնդում՝ «եթե Ադրբեջանի մարդու իրավունքների պաշտպանն ազատորեն այցելում է նրանց, ապա Կարմիր խաչի կոմիտեին ևս պետք է թույլ տան մտնել բանտախցեր, ծանոթանալ պահման պայմաններին, լսել նրանց տեսակետը»։ Բաքվում պահվող հայ ռազմագերիների իրավունքները Եվրադատարանում պաշտպանող Սահակյանն ասում է՝ այս ձերբակալություններն ապօրինի են։

«Ի սկզբանե շինծու եք գնահատում նրանց վերագրվող հանցավոր արարքները: Չճանաչված պետությունում պաշտոն զբաղեցնելը կամ չճանաչված պետության պաշտպանությանը մասնակցելը թույլատրվող գործողություններ են, և մենք չունենք նախադեպ, որ չճանաչված պետության ղեկավարները պատասխանատվության կանչվեն այդ պետականությունը ղեկավարելու համար: Ավելին՝ մենք գործ չունենք ապօրինի չճանաչված ռեժիմների հետ, իսկ միջազգային իրավունքում այդ սահմանագծերը չափազանց հստակ են», – ասաց Սահակյանը:

Բաքուն արդեն ծանր հոդվածներով մեղադրանքներ է առաջադրել արցախցի պաշտոնյաներին։ Նախկին երեք նախագահներ Արկադի Ղուկասյանը, Բակո Սահակյանը, Արայիկ Հարությունյանը, նախկին պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանը, նախկին արտգործնախարար Դավիթ Բաբայանը, խորհրդարանի խոսնակ Դավիթ Իշխանյանը, ինչպես նաև բարձրաստիճան նախկին զինվորականներ Լևոն Մնացականյանն ու Դավիթ Մանուկյանը մեղադրվում են տարբեր ծանր հոդվածներով՝ ահաբեկչությունից մինչև ապօրինի զինված կազմավորումների ձևավորում։

Սիրանուշ Սահակյանն ուշադրություն է հրավիրում Արցախի պաշտոնյաներին վերագրվող հատկապես ահաբեկչության մեղադրանքին։ Հիշեցնում է՝ տարիներ շարունակ միջազգային հանրությունը Լեռնային Ղարաբաղը դիտարկել է որպես հակամարտության կողմ և ինչ-որ ժամանակ բանակցել նաև Արցախի ղեկավարության հետ։

«Ահաբեկչական կազմակերպութունների կամ անձանց առումով ևս վարվում են ռեգիստրներ: Նորարարություն կատարած չեմ լինի, եթե վերահաստատեմ, որ Արցախի Հանրապետությունը երբեք չի որակվել որպես ահաբեկչական կազմավորում, իսկ դրանք ղեկավարած անձինք չեն ներառվել ահաբեկիչների ցանկում: Մյուս կողմից մենք գիտենք, որ Արցախի Հանրապետությունը նաև օրինական կերպով ներգրավված է եղել տարաբնույթ բանակցություններում, և բանակցողները ընկալել են որպես լեգիտիմ կողմ», – նշեց միջազգային իրավունքի մասնագետը:

Սահակյանի գնահատմամբ՝ Բաքուն, ծանր մեղադրանքներ ներկայացնելով Արցախի ղեկավարությանը, փորձում է ցույց տալ, որ Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետությունը ահաբեկչական կազմակերպություն էր և ինքնորոշման իրավունքը, որ մոտ 30 տարի բանակցային սեղանին էր, գոյություն չունի

 

«Արցախբանկ»-ի Մարտունու մասնաճյուղի 60 միլիոն դրամի և 100 պարկ գրավադրված ոսկյա զարդերը գողանալու գործով նախաձեռնվել է քրեական վարույթ

«Արցախբանկ» Մարտունու մասնաճյուղի 60 միլիոն դրամի և 100 պարկ գրավադրված ոսկյա զարդերը գողանալու գործով նախաձեռնվել է քրեական վարույթ:

Այս մասին ֆեսյբուքյան իր էջում տեղեկացնում է ՔԿ խոսնակ Գոռ Աբրահամյանը:
2023թ հոկտեմբերի 6-ին ՀՀ ՆԳՆ ոստիկանությունից ՀՀ քննչական կոմիտեի ՀԿԳ քննության գլխավոր վարչությունում հաղորդում է ստացվել այն մասին, որ «Արցախբանկ» ՓԲԸ գլխամաս է ներկայացել Լեռնային Ղարաբաղի Մարտունի քաղաքի «Արցախբանկ» ՓԲԸ կառավարիչը և հայտնել, որ սեպտեմբերի 22-ին, տեղեկանալով Արցախի Հանրապետության ժողովրդի տարհանման մասին, «Արցախբանկ» ՓԲԸ-ի Մարտունու մասնաճյուղի ամբողջ գումարը՝ մոտ 60.000.000 ՀՀ դրամ և մոտ 100 պարկ գրավադրված ոսկյա զարդերը վերցրել և դրել է իր անձնական օգտագործման ավտոմեքենայի մեջ և գնացել տուն՝ հաջորդ օրը ՀՀ մեկնելու նպատակով։
Հաջորդ օրը, առավոտյան նկատել է, որ անհայտ անձը կոտրել է ավտոմեքենայի ապակին և սրահից գողացել է նշված գումարը և ոսկյա զարդերը։
Հաղորդման հիման վրա հոկտեմբերի 9-ին ՀՀ քննչական կոմիտեի ՀԿԳ քննության գլխավոր վարչության մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների քննության վարչությունում Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 254-րդ 3-րդ մասի 4-րդ կետի հատկանիշներով (առանձնապես խոշոր չափերով գողությունը) նախաձեռնվել է քրեական վարույթ։
Կատարվում է նախաքննություն՝ հաղորդմամբ ներկայացված տեղեկությունները քրեական վարույթի շրջանակներում ստուգելու և հանգամանքները պարզելու նպատակով։

Լավրովը, ինչպես միշտ, ստում է․ ո՞ր «Ստեփանակերտի» հետ է աշխատում Մոսկվան

Լուսանկարում՝ Լավրովն իրական դաշնակցի՝ թուրք նախարար Ֆիդանի հետ

Իր «ՄԱԿ-ի կանոնադրության սկզբունքների պահպանումը և փոխկապակցվածությունը միջազգային խաղաղության և կայունության բանալին է» հոդվածում Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը գրում է. «Հիմա, երբ Երևանի և Բաքվի ղեկավարները լուծել են երկու երկրների ինքնիշխանության փոխադարձ ճանաչման հարցը, եկել է խաղաղ կյանք հաստատելու և վստահությունն ամրապնդելու ժամանակը։ Ռուսական խաղաղապահ զորախումբը պատրաստ է ամեն կերպ նպաստել դրան»։

Սերգեյ Լավրովը, ինչպես միշտ, անազնիվ է. Եթե ​​Ռուսաստանը իրոք հանդես գար «ՄԱԿ-ի սկզբունքների պահպանման օգտին», ապա Լավրովի «պլանի» մեջ ղարաբաղյան կարգավորման հարցում հղում կլիներ հիմնարար սկզբունքներից մեկին՝ ինքնորոշմանը։ Իսկ Ռուսաստանը, որը 2020 թվականին յուրացրել է «խաղաղապահությունն» ու «միջնորդությունը», ՄԱԿ-ին թույլ կտար մուտք գործել Արցախ ոչ թե նրա բնակչության տեղահանությունից հետո, այլ այն ժամանակ, երբ անհրաժեշտ էր միջազգային երաշխիքներ։

Այժմ ռուսական քարոզչությունը իրականության սեփական վիրտուալ պատկերն է նկարում, որն այնուհետև կդառնա երկրի վրա իրական քաղաքականության հիմքը: Դատելով ռուսական տեղեկատվական հաղորդագրություններից՝ Արցախում հայեր են ապրում, դրա համար ստեղծված են բոլոր պայմանները, իսկ գնացողները ուղղակի վախեցան ու փախան, և այժմ ռուսական զորքերը փորձում են համոզել նրանց վերադառնալ իրենց «հուսալի պաշտպանության» ներքո։

«Ռուսական խաղաղապահ զորախումբը շարունակում է առաջադրանքներ իրականացնել Լեռնային Ղարաբաղի տարածքում։ Բաքվի և Ստեփանակերտի հետ շարունակական փոխգործակցություն է պահպանվում»,- ասված է ՌԴ ՊՆ հայտարարության մեջ։

Ո՞ր Ստեփանակերտը։ Ռուսաստանը Արցախի նախկին ղեկավարներին հանձնեց Բաքվին, թեև կարող էր նրանց ուղորդել Երևան։ Արցախի վերջին ղեկավարությունը հայտնի չէ, թե որտեղ և դեռ որևէ հայտարարություն չի արել, թեև ԼՂՀ-ն ֆորմալ առումով գոյություն ունի մինչև 2024թ. Թե՞ «Ստեփանակերտը», Մոսկվայի ընկալմամբ, պարեկ նշանակված անհայտ ծագման մարդիկ են։

«Լեռնային Ղարաբաղի զինված կազմավորումների կողմից հանձնված զինամթերքով, սպառազինությամբ, ռազմական և հատուկ տեխնիկայով պահեստների անվտանգությունն իրականացվում է ռուսական խաղաղապահ ուժերի կողմից»,- ասվում է հաղորդագրությունում։ Կներեք, բայց տեղեկություն կա, որ այդ զենքերն արդեն տեղափոխվել են ուկրաինական ճակատ։ Թե չէ ո՞ւմ համար եք պահում այս զենքերը։

«Հյուսիս» (7 կետ) և «Հարավ» (18 կետ) պատասխանատվության գոտիներում ստեղծվել է 25 պահակակետ, որից 14-ը ադրբեջանական կողմի հետ համատեղ»,- ասված է ՌԴ ՊՆ հաղորդագրության մեջ։ Ումի՞ց են պաշտպանվում համատե դիրքերը, եթե ԼՂ բանակը զինաթափվել է, զենքը պահվում է «պահեստներում», իսկ Արցախում հայ չի մնացել։

«Ռուս խաղաղապահների մասնակցությամբ շարունակվում են աշխատանքները Լեռնային Ղարաբաղի բնակավայրերին էլեկտրաէներգիայի և գազի մատակարարման վերականգնման ուղղությամբ»,- ասվում է հաղորդագրության մեջ։ Սա, թերևս, միակ բանն է, որ իրական է. Ռուսաստանի աչալուրջ աչքի տակ Բաքուն փոխում է Արցախի ենթակառուցվածքը, այն առանձնացնում Հայաստանից և կապելով Ադրբեջանի հետ։

Ինչո՞ւ է Մոսկվան պահում իր զորախումբը Արցախում և ձևացնում, թե այնտեղ դեռ «պատանդներ» կան։ Լավրովի տեղակալ Միխայիլ Գալուզինի խոսքով՝ «հակամարտության իրավիճակի վերջը դեռ սահմանված չէ»։ «Մենք խոսում ենք այնպիսի կարևոր բաղադրիչների շուրջ պայմանավորվածություններ ձեռք բերելու մասին, ինչպիսիք են Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև տրանսպորտային հաղորդակցությունների և տնտեսական կապերի ապաշրջափակումը, սահմանի սահմանազատումը դրա հետագա սահմանագծմամբ և խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը»,- ասել է Գալուզինը։

«2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին առաջնորդները ստորագրել են եռակողմ հայտարարություն… կար նաև ջենթլմենական համաձայնություն, որ Ղարաբաղի կարգավիճակը որոշվելու է ապագայում»,- ​​ասել է Գալուզինը` նշելով, որ այս համաձայնությունը տապալվել է Փաշինյանի կողմից։ Թեև Պուտինը 2020 թվականի հոկտեմբերի 10-ին էր ասել, որ «Ղարաբաղը Ադրբեջանի տարածքն է»։ Բայց ՌԴ ԱԳՆ-ն ինչպես միշտ ստում է և աչք չի թարթում։

Մոսկվան փորձեց Արցախը որպես պատանդ օգտագործել «միջանցքների ապաշրջափակման» համար, սակայն հայ բնակչության արտագաղթը Ռուսաստանին զրկեց այդ «փաստարկից»։ Այժմ Մոսկվան ձևացնում է, թե զբաղված է «Ղարաբաղի հետագա զարգացմամբ՝ ղարաբաղցի հայերի և Ադրբեջանի Հանրապետության իշխանությունների միջև խնդիրներ լուծելով»։

«Մեր կոնտինգենտի դերը պահանջված է, և կարծում եմ, որ ապագայում դա նույնպես անհրաժեշտ կլինի։ Նախ, մնում է հարցը, որ այնտեղ մնացած ղարաբաղցիներն իրենց հանգիստ զգան։ Չի կարելի բացառել, որ այսօր Ղարաբաղից հեռացածներից ոմանք ինչ-որ փուլում որոշեն վերադառնալ։ Իսկ խաղաղապահների առկայությունը լրացուցիչ հանգստության գործոն կլինի այս մարդկանց համար»,- ասել է Գալուզինը։

Մոսկվան Արցախում փորձարկում է բարդ ցեղասպանական մեթոդներ, որոնք այնուհետև կիրառում է այլ վայրերում՝ Ռուսաստանը 2022-ին Ուկրաինայում կիրառեց 2020 թվականի Արցախ ներխուժման, հողերի օկուպացման և Արցախի «դոնբասացման» սխեման։ 2023 թվականին Արցախի ամբողջական տեղահանումն արդեն իսկ կիրառվում է Գազայում՝ Իսրայելի հետ համատեղ։

Եղել է «ջենթլմենական համաձայնություն» Ղարաբաղի կարգավիճակի վերաբերյալ. Բայց ո՞ւր են ջենթլմենները

ՌԴ փոխարտգործնախարար Միխայիլ Գալուզինը RBC-ին տված հարցազրույցում ներկայացրել է Ռուսաստանի դիրքորոշումը մի շարք հարցերի վերաբերյալ, որոնցից պարզ է դառնում, թե ինչ քայլեր է ձեռնարկելու Մոսկվան հաջորդիվ։

«Կարծում եմ, որ կոնֆլիկտային իրավիճակի վերջը դեռ չի հասել։ Եվ այստեղ ակտուալ է մնում Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի ղեկավարների միջև եռակողմ պայմանավորվածությունների համալիրը։ Խոսքը այնպիսի կարևոր բաղադրիչների շուրջ պայմանավորվածությունների ձեռքբերման մասին է, ինչպիսիք են Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև տրանսպորտային հաղորդակցությունների և տնտեսական կապերի ապաշրջափակումը, սահմանի սահմանազատումը դրա հետագա սահմանագծմամբ, խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը և շփումների հաստատումը հասարակական գործիչների, փորձագիտական ​​համայնքների, Ադրբեջանի և Հայաստանի խորհրդարանականների միջև”։

Գալուզինը, փաստորեն, ասում է, որ դեռ պետք է «ճանապարհների ապաշրջափակում» և «սահմանազատում», առանց որի «խաղաղության պայմանագիր» չի լինի։

«Ղարաբաղի հետագա զարգացման հետ կապված շատ բարդ հարցերի համալիր է լուծվում նաև ղարաբաղահայության ներկայացուցիչների և Ադրբեջանի Հանրապետության իշխանությունների միջև՝ ռուս խաղաղապահների աջակցությամբ», – ասել է Գալուզինը։ Ի՞նչ նկատի ունի նա։ Որ «խաղաղապահների» օգնությամբ «հակադարձ արտաքսում» կիրականացվի՞։

«Մեր կոնտինգենտի դերը պահանջված է, և կարծում եմ, որ ապագայում դա նույնպես անհրաժեշտ կլինի։ Նախ, մնում է հարցը, որ այնտեղ մնացած ղարաբաղցիներն իրենց հանգիստ զգան։ Չի կարելի բացառել, որ այսօր Ղարաբաղից հեռացածներից ոմանք ինչ-որ փուլում որոշեն վերադառնալ։ Իսկ խաղաղապահների առկայությունը այս մարդկանց համար կդառնա հանգստության լրացուցիչ գործոն։ Այնպես որ, ես չէի ասի, թե Ղարաբաղում ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտի գործունեությունը սպառել է իրեն։ Մոսկվայի և Բաքվի միջև հաստատված խողովակներով կքննարկվի և կլուծվի այն հարցը, թե ինչպիսին կարող է լինել այս կոնտինգենտի հետագա մնալու եղանակները»,- ասել է նա։

«2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին ղեկավարները ստորագրել են եռակողմ հայտարարություն, որը սահմանում է Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև խաղաղ կարգավորման շարժման եղանակները և մոտեցումները, այդ թվում՝ ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծմանը։ Եվ այդ նորմալացման հետքերով, որոնք ես վերը նշեցի, կար նաև ջենթլմենական համաձայնություն, որ Ղարաբաղի կարգավիճակը որոշվելու է ապագայում»,- ​​նշել է Գալուզինը։

Ինչո՞ւ պայմանագիրը թղթային չէր, այլ ջենթլմենական։ Որովհետև թղթային պայմանագիրն ավելի դժվար է խախտել, քան «ջենթլմենականը»: Իսկ որտե՞ղ են ջենթլմենները։

«Եվ այն ամենը, ինչ դուք ասացիք, վկայում է այն մասին, որ կողմերը ի սկզբանե պետք է կատարեին այն, ինչ պայմանավորվել էին 2020 թվականի նոյեմբերին։ Այն է՝ սահմանների սահմանազատում և սահմանագծում։ Այդ ժամանակ պարզ կդառնար, թե ով որտեղ է հարվածել և ով ինչ է տարել այս կամ այն ​​կերպ»,- ասել է Գալուզինը 2021 թվականի մայիսին և 2022 թվականի սեպտեմբերին հայկական տարածք հակառակորդի ներխուժման մասին։ Մոսկվան, ըստ էության, կարծում է, որ Հայաստանը սահմաններ չունի, և քանի դեռ չկա սահմանազատում, Բաքուն կարող է ներխուժել ցանկացած վայր։

«Մենք ելնում ենք խաղաղության պայմանագրում Ղարաբաղի հայ բնակչության հուսալի իրավունքների և անվտանգության ապահովման թեման հստակ սահմանելու անհրաժեշտությունից և կողմերին ներկայացրել ենք որոշակի պատկերացումներ այս առնչությամբ։ Հուսով ենք, որ դրանք պահանջված կլինեն, ինչպես պահանջված կլինի մեր տեսակետը, որ մեզ անհրաժեշտ են մեխանիզմներ՝ աջակցելու ստորագրված խաղաղության պայմանագրի հետագա իրականացմանը։ Այնպիսի մեխանիզմ, որը չի վնասի Հայաստանի և Ադրբեջանի ինքնիշխանությանը և անկախությանը»,- ասաց փոխնախարարը։

Մոսկվան չի հայտնում, թե ինչ մեխանիզմներ են քննարկվում։

Մանրամասները՝ РБК