«Դոն-դոներ» Երևանում. կա՞ 300 հազար ադրբեջանցիներին ընդունելու «ճանապարհային քարտեզ»

Մինչ Հայաստանում թափ է հավաքում բողոքի շարժումը, իսկ իշխանական ուժերի կողմից՝ ատելությունն ու ահաբեկումը, կեղծ թեզերը, «գետնի վրա» տեղի են ունենում շատ կոնկրետ իրադարձություններ։ Լուսանկարներ են հայտնվել, թե ինչպես են ադրբեջանական ուժերն արդեն տեղակայվել առանց մեկ կրակոցի «նվաճված» Տավուշի բարձունքում, սահմանի մի մասում «սահմանազատում» է իրականացվել, և արդեն նախապատրաստական ​​աշխատանքներ են տարվում Հայաստանում ադրբեջանցիների մոտալուտ բնակեցման համար։ Անգամ Դոն-Դոներ ցանցն է հայտնվել Երեւանում՝ վաճառելով շաուրմայի թուրքական տարբերակը՝ դոները։

Պաշտոնական Բաքվի հայտարարությունների համաձայն, նախնական Ադրբեջանը նախատեսում է Հայաստանում բնակեցնել 300 հազար ադրբեջանցի, գրում է Հայաստանի նախկին օմբուդսմեն Արման Թաթոյանը։ Նա հիշեցնում է, որ դա տեղի կունենա Թուրքիայի երաշխավորությամբ՝ Հայաստանի անվտանգության համակարգի ամբողջական ապամոնտաժումից հետո։

Այս սցենարի իրատեսությունը բավականին բարձր է և ոչ մեկի կողմից չի վիճարկվում։ Իշխող կուսակցության ոչ մի ներկայացուցիչ կամ գիտակ փորձագետներ երաշխիքներ չեն տալիս, որ Տավուշի գյուղերի հանձնման, «սահմանազատման» և նույնիսկ «խաղաղության պայմանագրի» դեպքում Հայաստանը ապահով կլինի, և 300 հազար ադրբեջանցիներ չեն հաստատվի այստեղ։ Երաշխիքներ չկան, բայց եթե դա չարվի, կա երաշխիք, որ երաշխիքներ ընդհանրապես չեն լինի, խոստովանում են իշխանությունները։

Այս ֆոնին կոկորդը պատռում են գործող իշխանության կողմնակիցները՝ փորձելով ապացուցել, որ մեղավոր են ղարաբաղցիները, ռուսները, Սամվել Շահրամանյանը, Բագրատ Սրբազանը և այլն։ Գործող իշխանությունն ու թուրքերը բնավ մեղավոր չեն, իսկ Արևմուտքը լավագույնն էր ուզում, բայց ղարաբաղցիները հրաժարվեցին գնալ Սոֆիա՝ Ալիևի հետ հանդիպելու։ Առաջին հարցից հետո, թե Ալիևը համաձայնե՞լ է այս հանդիպմանը, և նրանք արդյո՞ք պատասխանատու են իրենց խոսքերի համար, թե «եթե Ղարաբաղը, Սյունիքը, Տավուշը, Սևանի կեսը տանք», ապա ամեն ինչ լավ կլինի, հարց տվողներին սկսում են անվանել «Ռուսաստանի գործակալ»։

Խորհրդարանական ընդդիմությունը Հայաստանում պետք է իշխող թիմին մի պարզ հարց ուղղի. կոնկրետ որտե՞ղ են տեղակայվելու 300 հազար ադրբեջանցիների եւ արդեն կա՞ «ճանապարհային քարտեզ»։ Արդյո՞ք դրա մեջ մտնում են Երևանի շինարարական բումն ու պետական ​​կառույցները, բուհերն ու կոնսերվատորիան քաղաքից հեռացնելու ծրագրերը, Կոնդը «պետության գերիշխանության հատուկ գոտի» հռչակելը և այլ «մաքրման միջոցառումները»։ Իսկ արդյո՞ք “փախստականներին” կտրվեն նույն «ժամանակավոր պաշտպանության» վկայականները, ինչ արցախցիներին են տրվել։ Թե՞ միանգամից ՀՀ անձնագրեր կտան։