Մոսկվայի Կարմիր հրապարակում մայիսի 9-ի շքերթն ավարտվեց «առանց զոհերի». Սի Ծինպինը հաջողությամբ կատարեց «անվտանգության հովանոցի» դերը, և շքերթի արդյունքում ոչ ոք չտուժեց։ «Օրեշնիկները» նույնպես մնացին իրենց պատյաններում և չհայտնվեցին կիևյան “կաշտանների” կողքին։
Շքերթից անմիջապես հետո սկսվեցին աշխարհաքաղաքական տեղաշարժեր. Պակիստանը հարվածեց Հնդկաստանին, ապա առաջարկեց «անցնել դիվանագիտության», Ֆրանսիայի, Մեծ Բրիտանիայի, Գերմանիայի և Լեհաստանի առաջնորդները գնացքով մեկնեցին Կիև, որտեղ պետք է տեղի ունենա մի բան, որը կստիպեր Ռուսաստանին համաձայնվել 30-օրյա զինադադարի և, ի վերջո, պատերազմի դադարեցման։
Հայտնի դարձավ նաև, որ ԱՄՆ-Իրան բանակցությունների հաջորդ փուլը տեղի կունենա մայիսի 11-ին, և Իսրայելի վարչապետ Նեթանյահուն չի մեկնել Բաքու և չի հանդիպել Էրդողանի և Ալիևի հետ։ Դրանից հետո Ալիևը հրաժարվեց Մոսկվա գնալուց և մեկնեց Շուշի, որտեղ, ըստ երևույթին, այսօր կսպասի Էրդողանին (և գուցե Նեթանյահուին):
Փաշինյանը նույնպես անվնաս է մնացել Մոսկվա կատարած այցից և Լուկաշենկոյի հետ երկար զրույցներից հետո։
Ինչպես հայտնի է, Լուկաշենկոյի միջոցով Ալիևը և Պուտինը Հայաստանի ղեկավարությանը «շահավետ» առաջարկներ են փոխանցում։ Օրինակ՝ Լուկաշենկոն խոստովանեց, որ Ալիևը իր ներկայությամբ Սերժ Սարգսյանին առաջարկել էր 5 միլիարդ դոլար՝ ազատագրված տարածքներից հրաժարվելու համար, բայց նա չի ընդունել այն։ Լուկաշենկոն չի բացահայտել, թե ինչ են առաջարկել Փաշինյանին և արդյոք նա ընդունել է այն։
Սակայն երեկ Մոսկվայում, ըստ երևույթին, Լուկաշենկոն Փաշինյանին նոր առաջարկ է փոխանցել։ Տրամաբանությունը հուշում է, որ հաշվի առնելով ամերիկա-իրանական հաշտեցման հեռանկարը, որը մահացու սպառնալիք է Ռուսաստանի, Ադրբեջանի, Թուրքիայի և Իսրայելի համար, Փաշինյանին պետք է առաջարկվեր համաձայնել այսպես կոչված Զանգեզուրի միջանցքը ռուս-թուրքական ուժերի վերահսկողությանը հանձնելուն և այնտեղ միջազգային «մաքսավորների» մուտքը թույլ չտալ։
Դատելով նրանից, թե ինչպես էր Փաշինյանը ուշադիր լսում և զառանցանքի նոպա չունեցավ, ինչպես դա տեղի է ունենում Հայաստանի խորհրդարանում, Լուկաշենկոի փաստարկները շատ ծանրակշիռ էին։ Օրինակ, եթե դու դա չանես, մենք անմիջապես իշխանության կբերենք նրանց, ովքեր դա կանեն։ Դա 5 մլրդ․-ից էլ ավել արժի։
Այս առաջարկը տրամաբանական է թվում նաև այն փաստի ֆոնին, որ նախկինում հայտարարվել էր Պուտինի, Ալիևի և Փաշինյանի հանդիպման և այսպես կոչված «խաղաղության պայմանագրի» ստորագրման մասին Մոսկվայում մայիսի 9-ին։ Սակայն Ալիևը թայմ-աութ վերցրեց, ըստ երևույթին, որպեսզի Լուկաշենկոյին և Փաշինյանին հնարավորություն տա խոսելու։ Ինչի՞ համար Ալիևը պետք է ստորագրի «համաձայնագիր» և ստանձնի ավելորդ պարտավորություններ, եթե նպատակին կարելի է հասնել առանց դրա։
Մոսկվայից վերադառնալուց հետո Փաշինյանը մեկնել է Սյունիք։
