Կարևորագույն հիմնախնդիրները Արցախի պատմամշակութային ժառանգության և հայկական զարդանախշերի մոռացության կանխումն է

Գեղանուշ Սարգսյանը նկարչուհի է՝ Արցախի Մարտունու շրջանի Հացի գյուղից։ Փոքրուց էր սիրում նկարել ու իր վառ երևակայությամբ միշտ զարմացնում էր բոլորին։ Նկարչության հանդեպ անհագ սերը նրան տարել է Շուշիի Հակոբ Գյուրջյանի անվան կիրառական արվեստի ինստիտուտ, որտեղ ձեռք է բերել հմտություններ ու կատարելագործվել նկարչության մեջ։ 

Էկո պայուսակներ ստեղծելու գաղափարը նրա մոտ ծնվել է 2022 թվականին։ Գաղափարը կյանքի է կոչվել, ու հիմք է դրվել ԳեղArt պայուսակների արտադրությանն ու նկարազարդմանը։ Շնորհաշատ աղջիկը սկսել է պայուսակների, շապիկների վրա ձեռքով նկարել հայկական, արտասահմանյան հայտնի նկարիչների,  ինչպես նաև՝ հեղինակային նկարներ, Արցախը բնորոշող պատկերներ։ Մինչև Արցախից տեղահանվելն արդեն ստեղծել էր 30-40 աշխատանք, որոնցից մի մասը վաճառքի է հանել, իսկ մյուս մասը նվիրել ընկերներին։ Շրջափակման հետևանքով առաջացած հումքի պակասի պատճառով դադարել էր բիզնեսի գործունեությունը։ 

Արցախից տեղահանվելուց հետո Գեղանուշի համար մեծ երազանք էր ԳեղArt բիզնեսը վերսկսել Հայաստանում՝ հոգեհարազատ ու ավելի արժեքավոր պատկերներով և ընդլայնված արտադրական քանակով։ Նպատակն իրականացնելու համար նա մասնակցել է մի շարք դասընթացների, իսկ վերջերս էլ՝ “REVIVING DREAMS”-ի կազմակերպած ծրագրին՝ ի աջակցություն տեղահանված արցախցի երիտասարդների բիզնես գաղափարների իրականացման, որտեղ էլ ներկայացրել է իր բիզնես ծրագիրը և արժանացել դրամաշնորհի։

 -Ես ցանկանում եմ, որ իմ արտադարնքը գեղեցիկ և յուրօրինակ լինի։ Ամեն մի գործիս մեջ առանձնակի սեր եմ դնում, հաշվի եմ առնում պատվիրատուների ցանկությունը, ճաշակը։ Մտադիր եմ իրագործել սեփական արտադրանք ունենալու և տարիների ընթացքում այն զարգացնելու, ընդլայնելու երազանքս։ Ունեմ բավականաչափ պատվիրատուներ, սակայն միաժամանակ կփորձեմ մեծացնել պատվիրատուներիս շրջանակը ու կփորձեմ իմ բրենդը ճանաչելի դարձնել, որն, իհարկե, իմ ընտանիքի համար սոցիալական կայունություն կապահովի։ Պատվիրատուներիս մեծ մասը արվեստագետներ են, ուսանողներ, հայկական ազգային մշակույթի սիրահարներ և էկոակտիվիստներ։ ԳեղArt բիզնես ծրագիրը միաժամանակ ներկայացնում է հայկական մշակութային արժեքների քարոզչություն։ Կարևորագույն հիմնախնդիրները Արցախի պատմամշակութային ժառանգության և հայկական զարդանախշերի մոռացության կանխումն է,-ասում է Գեղանուշը։

Իր արտադրանքի մի մասը Գեղանուշը նախատեսում է վաճառել Սփյուռքում բնակվող բազմաթիվ հայ ընկերների օժանդակությամբ և, իհարկե, տեղի հայկական համայնքների տոնակատարությունների ժամանակ։

ԳեղArt արտադրատեսակների գովազդն ու վաճառքը կիրականացվի օնլայն հարթակում և առևտրային այլ ընկերությունների հետ համագործակցության արդյունքում՝ խանութներում և ցուցասրահներում։

– Դեռևս Արցախում ապրելու վերջին ամիսներին բազմաթիվ առաջարկներ եմ ստացել ստեղծել Արցախի հուշակոթողների պատկերներով նկարված պայուսակներ։ Իմ նպատակն է՝ արտադրանքիս միջոցով հանրության մեջ վառ պահել Արցախի հարուստ պատմամշակութային արժեքները։

Բրենդը կենդանի պահելու համար անընդհատ աշխատանքներ կկատարվեն այլ մոդելի արտադրատեսակներ ավելացնելու ուղղությամբ։ Պատվիրատուների կողմից առաջարկված մոդելները հնարավոր է հետագայում դառնան ԳեղArt բրենդի պայուսակների հիմնական մոդել,- խոսքն է եզրափակում Գեղանուշը։

Կարինե ԲԱԽՇԻՅԱՆ

Իր հիշողության մեջ մնացած կատուներին Թամարիկը կյանք է տալիս՝ նորովի ապրեցնում։

Թամարա Սարգսյանը տաս տարեկան է, իր կյանքի յոթ տարիները լիարժեք ապրել է Ասկերանում։ Տատիկի տան կատուներն իր լավագույն ընկերներն էին։

Թամարան արդեն մի քանի տարի է ինչ ապրում է Ռուսաստանի դաշնության Պյատիգորսկ քաղաքում։

Երբ սկսվեց Արցախի հայաթափումը, սպասում էր, որ սիրելի տատիկի հետ Ասկերանից նաեւ կատուները կգան, բայց տատիկը չկարողացավ բերել կատուներին։

Նկարել սիրող աղջիկն անընդհատ իր նկարներում պատկերում էր Արցախում մնացած կատուներին, եւ մի օր մայրը որոշեց կյանք տալ կատուներին, այսպես ծնվեց «Կատու» բրենդը։

Արդեն մի քանի ամիս է, ինչ Ելենան  տասնամյա աղջկա պատկերացումները վերածել է  գիշերանոցների արտադրության։

Մայր ու աղջիկ նկարում, թղթից գրաֆիկայի են վերածում նկարը, գույներ ընտրում եւ նկարը դարձնում գիշերանոց։

Ելենան ասում է, որ Թամարայի մոտ կարեւոր ցանկություն կար՝ օգնել իր երեք տարեկան քրոջը պահպանել Արցախի մասին հիշողությունները։

«Երեխաների հետ աշխատելը շատ կարեւոր է։ Մենք վերապրում ենք, երեխաները շուտ են մոռանում։ Թամարան իր հուշերում մնացած կատուներին տարբեր իրավիճակներում է նկարում, այպես կատուներին նոր կյանք է տալիս»,-ասում է Ելենան։

«Կատու»-ն դեռեւս երկու գույնի գիշերանոցներ են՝ տարբեր չափերի, նկարը՝ մեջքով կանգնած աղջիկ կատվի հետ, որ բացում է պատուհանն ու երեւում է պապ ու տատը։

«Թամարան այդ նկարում իրեն է նկարել, ես՝ ինձ եմ տեսնում եւ նկարը կարեւոր է նրանով, որ ամեն մեկն իրեն է պատկերացնում այդ վայրում։ Բոլորս քնում ենք ոչ մեր տանը եւ արթնանալիս շատ ենք երազում, որ սա ընդամենը չար երազ լինի, որ բացենք պատուհանն ու տեսնենք մեզ ծանոթ, հարազատ տեսարաններ, հասկանանք՝ տանն ենք»,- ասում է Ելենան ու ավելացնում, որ գուցե երազի ունենալու համար է հենց ստեղծվել գիշերանոցներ եւ ոչ թե այլ արտադրանք։

Այս պահին Ռուասաստանում ապրելով, որովհետեւ ինչպես նշում է՝ բնակվարձերն այնտեղ ավելի ցածր է եւ ապրելն ավելի հեշտ, Ելենան ու Թամարը արտադրանքն իրացնում են միայն Հայաստանում։

Երազում են, որ արտադրության ողջ պրոցեսը իրենք կազմակերպեն, բայց այս պահին միայն դիզայնն ու տպագրությունն են կարողանում անել։

Նպատակ ունեն ընդլայնել արտադրանքը եւ նկարները ու տղաների համար եւս պատրաստել գիշերանոցներ։

«Կատու»-ն աղջիկ երեխաների համար կարող է լավագույն նվեր լինել՝ տանը զգալու, երազի հետեւից գնալու, քո իսկ անկյունում կատուների հետ արթնանալու պարզ ու ցանկալի երազանք։

Բրենդին կարող եք ծանոթանալ այստեղ՝ https://www.facebook.com/profile.php?id=61570038944298:

Դեռեւս փորձնական փուլում են, բայց հավատում են, որ իրենց նպատակը հաջողության կհասնի՝ Արցախում թողած մեր սիրելի կենդանիների «պատվին» կամ ի հիշատակ ստեղծված բրենդը մանկական, ջերմ հուշերը պահելու մեծ առաքելություն ունի եւ երազ՝ մի օր իսկապես բացելու մեզ համար փակված դուռը։

Մարիամ Սարգսյան