Արցախում երեխաների կրթության իրավունքը առաջնահերթություն է՝ կրկին դպրոց

Սեպտեմբերի 1-ին Արցախի բոլոր ուսումնական հաստատություններում մեկնարկել է ուսումնական տարին։ Ավելի քան 2000 երեխա ամեն տարի գնում է առաջին դասարան։

Արցախի կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարությունը նշել է, որ չնայած գրենական պիտույքների, ուսումնական նյութերի, սննդի, դեղորայքի և տրանսպորտի սղությանը, որոշվել է չխախտել երեխաների կրթության իրավունքը և սկսել ուսումնական գործընթացը սեպտեմբերի 1-ին։

Առաջիկա օրերին կիրականացվի մոնիտորինգ, այնուհետեւ որոշումներ կկայացվեն՝ շարունակել, թե դադարեցնել ուսումնական գործընթացը։

Մինչև 2020 թվականի պատերազմը Արցախում գործել է 220 դպրոց. Այժմ կա մինչև 105 դպրոց՝ գրեթե 20 հազար աշակերտով։

Մենք ենք մեր հողի տերը. հուսով եմ, որ ի վերջո կգանք միասնական հայկական պետության

Ասկերանի բողոքի ակցիայի մեջ ինձ ամենաշատը դուր եկավ այն, որ երիտասարդներն ասում էին, որ իրենք են մեր հողի տերը և թույլ չեն տա, որ որևէ մեկը՝ թե՛ խաղաղապահների, թե՛ մեկ ուրիշի օգնությամբ, վնասի ժողովրդին ու հողին։ Այս մասին մեզ հետ զրույցում ասաց արցախցի քաղաքագետ Դավիթ Կարաբեկյանը։

Անհատականության և սեփականատիրոջ զգացումը, մեղմ ասած, հավանության հարգի չէին մեր դպրոցական տարիներին և, ցավոք, հետագայում դրանք փոխարինվեցին ոմանց սանձարձակությամբ ու ամենաթողությամբ, իրավունքի բացակայությամբ և ոմանց՝ ստրկական հնազանդությամբ, հետո ամեն ինչ առևտրականացվեց, նշել է նա։

Այսօր դժվար է Արցախի և Հայաստանի համար, բայց մենք տեսել ենք ավելի վատ ժամանակները։ Երբ գան տերերը՝ պատասխանատու և ազգային արժանապատվության զգացումով, այն ժամանակ խորհրդարանը հայկական պետության մեջ այլ կլինի։ Հույս ունեմ, որ ի վերջո մենք կգանք միասնական հայկական պետության։

Ասկերանի շրջանը խորապես խորհրդանշական վայր է, նշել է Կարաբեկյանը։ 1988 թվականի փետրվարին Ասկերանի եւ Աղդամի շրջանների սահմանին տեղի ունեցած բախումներից փաստորեն Արցախում սկսվեց ազգային-ազատագրական շարժման նոր փուլը, ժողովուրդը խնդրագրերից սկսեց անցնել պայքարի նոր մեթոդների ու կարգախոսների։

Դա խոր տեկտոնական գործընթացներ առաջացրեց նախկին ԽՍՀՄ տարածքում, որոի գոյությանը մնացել էր երեք տարի:

Երեւանում, ըստ երեւույթին, ավելի ու ավելի հստակ են հնչելու Փաշինյանի հրաժարականի եւ ՔՊ կուսակցության քաղաքական ասպարեզից հեռանալու պահանջները։ Ավելին, քաղաքական տրամադրությունների բևեռացման պայմաններում փոխզիջումային ուժը դադարում է “սազել” և՛ արտաքին, և՛ ներքին ուժերին, ասում է նա։

Աշխարհաքաղաքական առաջատար դերակատարները մի կողմ չմնացին. Ասկերանի և Կոռնիձորի մուտքերի մոտ մարդասիրական օգնությունով բեռնատարներեն կանգնած։ Իհարկե, մեր տարածաշրջանը Ուկրաինան չէ, բայց պակաս կարևոր չէ, և վերը նշված դերակատարները շուտով վարպետության դաս կցուցադրեն։

Հին փլուզումը և նոր աշխարհակարգի ստեղծման սկիզբը կսկսվի Արցախից, և այն պետությունները (ռեժիմները) ու առաջնորդները, որոնք խառնաշփոթ են սարքել 2020թ. ու դարձան մեր 30 տարվա տառապանքի պատճառը, դառը կփոշմանեն, քանի որ հատուցումը դաժան է լինելու, նշել է Կարաբեկյանը։

Մնում է վերջինը՝ համայն հայության համար ծանր փորձությունների միջոցով միասնական հայկական պետության վերականգնում, միջազգային անվտանգության նոր համակարգի, աշխարհի նոր կառավարման հաստատում։

Ախտորոշումը խոչընդոտ չէ. Արփինեն սպասում է Արցախում հարազատների հետ հանդիպելուն

Արփինեն ծնվել է 1994թ.։ 29 տարվա ընթացքում նա շատ բանի միջով է անցել։ 2009 թվականին նա հանկարծակի հիվանդացավ։ Մի առավոտ չկարողացավ վեր կենալ անկողնուց մեջքի դժոխային ցավի պատճառով, կորցնելով  ոտքերի զգացողությունը: Նրա մոտ ախտորոշվել է սուր միելիտ։ Այդ ժամանակից ի վեր նրա կյանքում սկսվել է փորձությունների շրջան:

Արփինեն երկար ժամանակ չէր կարողանում համակերպվել ախտորոշման հետ՝ խորը հոգեբանական տրավմա ապրելով, սակայն ժամանակի ընթացքում, ինչպես ինքն է պնդում, ստիպված է եղել ընկերանալ սայլակի հետ, հաշտվել իրականության հետ ու առաջ գնալ։

Հարազատների ու ընկերների վիթխարի աջակցության, ինչպես նաև Ստեփանակերտի վերականգնողական կենտրոնի մասնագետների աշխատանքի շնորհիվ, որտեղ նա վերականգնողական փուլ էր անցել, Արփինեն հաղթահարեց բոլոր դժվարությունները։

Նրա խոսքով՝ ինքը նորից սովորել է ապրել։ Սովորել է տան պայմաններում, ավարտել միջնակարգ դպրոցը և ընդունվել համալսարան։ Արփինեն սկզբում սովորել է հեռակա բաժնում։ Նա չէր կարող ամեն օր համալսարան հաճախել, քանի որ Արցախում չկա արգելքներից զերծ միջավայր, ուսումնական հաստատությունները հարմարեցված չեն ֆիզիկական հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար։

Սակայն շուտով, հաշվի առնելով Արփինեի ինտելեկտուալ բարձր կարողությունները, ինչպես նաև ակադեմիական հաջողությունները և մշտական ​​սովորելու մեծ ցանկությունը, համալսարանի ղեկավարությունը գնաց Արփինային ընդառաջ։

Նա տեղափոխվել է հեռակա բաժնւց։ Դասընթացը կազմակերպվում եին շենքի առաջին հարկում գտնվող հարմարավետ դահլիճում։

Արփինեն հակում ունի դեպի տեխնիկական առարկաները. ելնելով դրանից՝ ընտրեց <<Կառավարում տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ոլորտում>> ֆակուլտետը՝ հետագայում հարմար և սիրելի աշխատանք գտնելու համար։

Նա գտավ իր առաջին աշխատանքը Ք․ Կոկսի անվան Վերականգնողական կենտրոնում /C. Cox Rehabilitation Center/, որը դարձավ նրա տունը: Աշխատանքին զուգահեռ նա ծրագրավորման դասընթացներ է անցել Zealous-ում, որտեղ հետագայում աշխատանքի է անցել։

Արփինեն ակտիվ կենսակերպ է վարում։ Մեքենա է քշում: Սիրում է ճանապարհորդել, սիրում է նաև էքստրեմալ սպորտաձևեր և գրքեր կարդալ։

Նա ցավում է, որ չի կարողացել ամբողջությամբ ծանոթանալ Արցախի հարուստ մշակութային և պատմական ժառանգությանը։ Արփինեն նույնիսկ հասցրել է մասնակցել Միսս Հայք գեղեցկության մրցույթին, արժանացել է <<վիցե միսս>> կոչմանը։ Մրցույթին մասնակցում էին ֆիզիկական հաշմանդամություն ունեցող աղջիկներ ամբողջ Հայաստանից։

Մրցակցությունը թույլ է տալիս հասկանալ, որ կանացի գեղեցկությունը կախված չէ ֆիզիկական հնարավորություններից։ Մենք պետք է մեզ գնահատենք այնպես, ինչպես կանք, ասում է Արփինեն։

Հաշմանդամություն ունեցող մարդիկ իրենք պետք է պաշտպանեն իրենց շահերը հասարակության մեջ։ Խոսեք ձեր խնդիրների մասին, բարձրացրեք ամենահրատապ խնդիրները և փորձեք ինքներդ լուծումներ գտնել:

Հասարակության մեջ կան տարբեր կատեգորիաների մարդիկ, ոմանք մեզ համարում են հասարակության լիարժեք անդամ և պատրաստ են աջակցել մեզ բոլոր հարցերում, իսկ մյուսները խղճահարությամբ են վերաբերվում և անօգնական են համարում։ Այս ամենը պայմանավորված է նրանով, որ մարդիկ քիչ բան գիտեն մեր մասին, ուստի հասարակության հետ ինտեգրվելու առաջին քայլը մենք պետք է անենք, ասում է նա։

Արփինեն այժմ ապրում է Երևանում, նա Արցախի Մարտունու շրջանի Կալխոզաշեն գյուղից է։ Նրա ընտանիքն այժմ գտնվում է Արցախում՝ շրջափակման մեջ։ Արփինեի համար հեշտ չէ ընտանիքից հեռու լինելը, բայց նա անկեղծորեն հույս ունի, որ շուտով կկարողանա տեսնել իր հարազատներին ու ընկերներին։

Արսեն Աղաջանյան

Անհրաժեշտ է Արցախի ինքնորոշման իրավունքի ճանաչումը, որը հանդիսանում է նրա գոյատևման պարտադիր (sine qua non) պայման․ Ֆրանսիայի քաղաքական գործիչներ

Հումանիտար ավտոշարասյան միջոցով Արցախի ժողովրդին հրատապ օգնություն հասցնելու համար օգոստոսի 29-ից 31-ը Հայաստան ժամանած ֆրանսիայի քաղաքական մի խումբ գործիչներ՝ Փարիզի քաղաքապետ Անն Իդալգոն, Օ-դը-Ֆրանս ռեգիոնի նախագահ Քզավիե Բերտրանը, Ֆրանսիայի Սենատում «Հանրապետականներ» խմբակցության նախագահ Բրունո Ռըտայոն, Ստրասբուրգի քաղաքապետ Ժաննա Բարսեղյանը, Իլ-դը-Ֆրանս ռեգիոնի փոխնախագահ Պատրիկ Կարամիը, ինչպես նաև Մարսել, Լիոն քաղաքների, Լուարի երկիր, Օքսիտանիա, Օվերնյ-Ռոն-Ալպ ռեգիոնների ներկայացուցիչները  Լաչինի միջանցքի սկզբնամաս կատարած այցելության արդյունքում հանդես են եկել հայտարարությամբ։

Ինչպես տեղեկացնում է «Արմենպրես»-ը՝ վկայակոչելով Փարիզի քաղաքապետ Անն Իդալգոյի «Twitter»-ի էջը, Ֆրանսիայի քաղաքների և ռեգիոնների ղեկավարներն արձագանքելով Ֆրանսահայ կազմակերպությունների համակարգող խորհրդի (CCAF) և Հայաստանի Հանրապետության ու Արցախի Հանրապետության իշխանությունների կոչին՝ հրատապ մարդասիրական օգնություն են հավաքագրել՝ ի աջակցություն Արցախի հայերի։

«2022 թվականի դեկտեմբերի 12-ից Ադրբեջանը, խախտելով միջազգային իրավունքը, միակողմանիորեն արգելափակել է Լաչինի միջանցքը, որը Արցախը կապում է Հայաստանին և հետևաբար նաև՝ ողջ աշխարհին։ Այս իրավիճակը ստեղծում է հումանիտար մեծ ճգնաժամ՝ մեկուսացնելով 120 000 խաղաղ բնակչությանը, այդ թվում՝ 30 000 երեխաներին, զրկելով նրանց կենսական նշանակություն ունեցող առաջնային անհրաժեշտության, առողջապահական ենթակառուցվածքների, էներգետիկ ռեսուրսների և ջրի հասանելիությունից: Ավելի քան 9 ամիս շարունակ արցախահայությունն ապրում է սննդի աննախադեպ սղության և հուսահատության պայմաններում՝ սահմանին տեղակայված ադրբեջանական ուժերի կրակի ամենօրյա սպառնալիքի ներքո։ Հազարավոր անմեղ մարդիկ խեղդամահ են լինում, իսկ մարդասիրական կազմակերպություններին թույլ չեն տալիս միջամտել՝ չնայած համատարած սովին և ահագնացող առողջական ճգնաժամին»,- ասված է հայտարարության մեջ:

Ֆրանսիայից ժամանած պատվիրակությունը փաստում է, որ արձագանքելով Փարիզի քաղաքապետ Անն Իդալգոյի կոչին՝ որոշել են Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության (ՀԲԸՄ) համակարգմամբ Հայաստան ուղարկել մարդասիրական շարասյուն՝ բաղկացած առաջին անհրաժեշտության չփչացող ապրանքներից, մասնավորապես՝ մանկական կաթ, էլեկտրական գեներատորներ, արևային վահանակներ ու ջրատաքացուցիչներ և այլն։ 10 բեռնատարներից բաղկացած ավտոշարասյունը համապատասխանում է Արցախի Հանրապետության իշխանությունների արտահայտած կարիքներին՝ խաղաղ բնակչությանը գոյատևելու և տարածաշրջանում հատկապես ծանր ձմեռային պայմաններին դիմակայելու, ինչպես նաև երեխաների թերսնման ահագնացող սպառնալիքը կանխարգելելու համար։

Ֆրանսիացի պաշտոնատար անձինք արձանագրում են, որ այս ամառվանից ի վեր միջազգային հանրության, առաջին հերթին ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի կողմից, որն օգոստոսի 16-ին հումանիտար իրավիճակի վերաբերյալ արտակարգ նիստ էր հրավիրել, հնչեցվող ահազանգի պայմաններում եկել է գործելու ժամանակը: Միջազգային քրեական դատարանի (ՄՔԴ) նախկին առաջին դատախազ Լուիս Մորենո Օկամպոյի զեկույցի համաձայն՝ Ադրբեջանի կողմից իրականացված գործողությունները մասամբ բնութագրում են ցեղասպանությունը՝ սով, կենսական միջոցներից զրկում և հրատապ հումանիտար միջամտությունների խոչընդոտում։ Զեկույցը պնդում է էթնիկ զտումների ցեղասպան սպառնալիքի մոտալուտ լինելու փաստը։

«Մենք չենք կարող անտարբեր մնալ այնպիսի իրավիճակի նկատմամբ, որը հիշեցնում է Հայաստանի պատմության ամենավատ շրջանը։ Աշխարհում բազմաթիվ կողմերից ահազանգում են և կոչ անում Ադրբեջանին՝ առանց հապաղելու վերացնել այս շրջափակումը։ Դիվանագիտական ​​հայտարարությունների ժամանակն ավարտվել է։ Ահա թե ինչու ողջ ֆրանսիական տարածքը և տարբեր քաղաքական ընտանիքներ ներկայացնող շուրջ քսան ընտրված պաշտոնյաներ ցանկացան ուղեկցել այս մարդասիրական շարասյունը դեպի սահման՝ պահանջելու Լաչինի միջանցքի բացումը։ Արձանագրելով ադրբեջանական իշխանությունների մերժումը՝ թույլ տալու, որ ավտոշարասյունը հասնի՝ փաստացի թակարդում գտնվող Արցախի հայ ժողովրդին, մենք կոչ ենք անում Ֆրանսիայի նախագահին սեղմ ժամկետներում հանդես գալ Անվտանգության խորհրդում բանաձև ներկայացնելու նախաձեռնությամբ՝ պահանջելով Լաչինի միջանցքի անհապաղ և անվերապահ բացումը՝ հումանիտար օգնության առաքումը և ապրանքների ու մարդկանց ազատ տեղաշարժը թույլ տալու համար։ Այս մտահոգիչ հումանիտար իրավիճակից զատ պետք է հարգվի 2020 թվականի վերջին ընդունված համաձայնագրերով հաստատված խաղաղության գործընթացը, ինչպես նաև Արցախի հայերի ինքնորոշման իրավունքի ճանաչումը, որը հանդիսանում է նրա գոյատևման պարտադիր (sine qua non) պայման, այս իրավիճակում, երբ Ադրբեջանը փորձում է թաքցնել իր ցեղասպան նկրտումները»,-նշված է հայտարարության մեջ։

 

Փաշինյանը հետ կկանչի՞ «ճանաչման» մասին իր անհեթեթ հայտարարությունը

ՌԴ ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան կոչ է արել Ֆրանսիային Արցախին օգնություն ցուցաբերելիս հաշվի առնել «Հայաստանի և Ադրբեջանի» շահերը։ Նա նաև ասել է, որ Բերձորի միջանցքում ստեղծված իրավիճակը՝ պաշտոնական Երևանի կողմից Ղարաբաղը Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության մաս ճանաչման» հետևանք է։

Անցած տարեվերջին Նիկոլ Փաշինյանը քաղաքական և իրավաբանորեն զավեշտալի հայտարարություն արեց, որ «ճանաչում է Ադրբեջանի ամբողջականությունը՝ նեռարյալ Ղարաբաղը»։ Ոչ ոքի չի հետաքրքրել, թե նա ինչ լիազորություններ ուներ դրա համար, բոլորը անմիջապես բռնեցին այս հայտարարությունն ու սկսեցին այն օգտագործել որպես իրենց հակահայ քաղաքականության հիմնավորում։

Ինքը՝ Փաշինյանը, ասել է, որ դա անում է «խաղաղության օրակարգի» շրջանակներում, որպեսզի Բաքուն ճանաչի «29.8 հազ․ քառ. կմ-ոց Հայաստանը”։ Սակայն որոշ ժամանակ առաջ Հայաստանի ԱԳՆ-ն խոստովանեց, որ Բաքուն հրաժարվում է ճանաչել Հայաստանի ամբողջականությունը՝ ակնարկելով, որ «Փաշինյանի ծրագիրը» ձախողվել է։ Տրամաբանորեն սա պետք է նշանակեր, որ Փաշինյանը հետ կկանչի իր հայտարարությունը։

Սակայն Հայաստանի ԱԳՆ-ն, մեկնաբանելով Զախարովային, երեկ հայտարարեց, որ «Ռուսաստանի Դաշնությունն ինքը բազմիցս, այդ թվում՝ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի Եռակողմ հայտարարության ստորագրումից հետո, ճանաչել է Լեռնային Ղարաբաղը որպես Ադրբեջանի մաս»։

ԱԳՆ-ն, ըստ էության, չի ասում, որ Հայաստանը չի ճանաչում Ղարաբաղը որպես Ադրբեջանի մաս, այլ միայն «մեղադրում» է Մոսկվային «առաջինը ճանաչելու» մեջ։ Սա ուղղակի աջակցություն է Մոսկվայի պաշտոնական դիրքորոշմանը, իսկ այս դիրքորոշումը հետևյալն է՝ աջակցություն «Ղարաբաղի հայերի՝ որպես ազգային փոքրամասնության ինտեգրմանը Ադրբեջանի օրենսդրության համատեքստում»։

Պաշտոնական Երեւանի այս մոտեցումը դառնում է արցախյան հիմնախնդրի հետագա քաղաքական գործընթացի գլխավոր խոչընդոտը։

Հայաստանի ընդդիմությունը կոչ է արել Փաշինյանին հետ կանչել հայտարարությունը։ Բայց ամենահետաքրքիրն այն է, որ Փաշինյանի հայտարարությունը հետ կանչելու պահանջարկ կա Արեւմուտքում, մասնավորապես Ֆրանսիայում, որը մտադիր է նպաստել Արցախի ինքնորոշման իրավունքին։

Փաշինյանն, ըստ ամենայնի, հուսահատ դիմադրում է։ Երեկ մի քանի աղբյուրներ հայտարարեցին, որ իբր Փաշինյանը Ջերմուկի մոտ սեպտեմբերյան իրադարձություններից հետո է արել «Արցախը Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու մասին» իր հայտարարությունն, որպեսզի այդ գործընթացը չտարածվի մնացած Հայաստանի վրա։ Նույն ակնարկն է նաեւ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։

Ինչո՞ւ Փաշինյանը չի կարող հետ վերցնել իր հայտարարությունը, մանավանդ որ սա իրավական ակտ չէ։ Որովհետև դա արվել է միջազգային իրավունքի սկզբունքների հիման վրա Արցախի քաղաքական կարգավիճակի և Հայկական հարցի քննարկումը միջազգային կառույցներում տորպեդահարելու համար։ Եվ այս խնդիրը չի փոխվել։

Փաշինյանը հետ վերցնելով իր հայտարարությունը, հնարավորություն կբացի քննարկելու այդ հարցերը, ինչը ձեռնտու չէ ոչ Ռուսաստանին, ոչ Թուրքիային։ Արդյո՞ք Արցախի նոր իշխանությունը կպահանջի հետ կանչել այս հայտարարությունը։

Սեպտեմբերի 2-ին Սփյուռքի հայաշատ տասնյակ քաղաքներում բողոքի ցույցեր կանցկացվեն Արցախի շրջափակման դեմ. Գեղամ Ստեփանյան

Սեպտեմբերի 2-ին Սփյուռքի հայաշատ տասնյակ քաղաքներում բողոքի ցույցեր կանցկացվեն Արցախի շրջափակման դեմ: Այս մասին իր ֆեյսբուքյանն էջում գրել է Արցախի ՄԻՊ Գեղամ Ստեփանյանը:

ԱՄՆ Պետդեպի հայտարարությունն Արցախի վերաբերյալ

«ԱՄՆ-ը խորապես մտահոգված է Լեռնային Ղարաբաղում հումանիտար իրավիճակի վատթարացմամբ՝ պարենի, դեղորայքի և արժանապատիվ գոյության համար անհրաժեշտ այլ ապրանքների մատակարարման շարունակական արգելափակման հետևանքով»,- 1lurer.am-ի փոխանցմամբ՝  նշված է ԱՄՆ պետքարտուղարության խոսնակ Մեթյու Միլլերի հայտարարության մեջ:

«Միացյալ Նահանգները վերջին մի քանի շաբաթվա ընթացքում շարունակաբար աշխատել է կողմերի հետ՝ ապահովելու մարդասիրական օգնության մատակարարումը Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությանը: Մենք կրկնում ենք մեր կոչը՝ անհապաղ վերաբացել Լաչինի միջանցքը հումանիտար, առևտրային և ուղևորափոխադրումների համար։

Բացի դրանից՝ Բաքվի պաշտոնատար անձինք և Ստեփանակերտի ներկայացուցիչները պետք է անհապաղ հանդիպեն, որպեսզի պայմանավորվեն Լեռնային Ղարաբաղի տղամարդկանց, կանանց և երեխաներին կենսական նշանակության սննդամթերք հասցնելու եղանակների մասին, ներառյալ՝ մատակարարման լրացուցիչ երթուղիներով  և վերսկսեն քննարկումները բոլոր չլուծված հարցերի շուրջ: Մարդասիրական օգնությունը երբեք չպետք է դառնա քաղաքական տարաձայնությունների պատանդ», նշել են ԱՄՆ պետքարտուղարությունում։

Բորելը կոչ է արել Ադրբեջանի իշխանություններին ապահովել անվտանգ և ազատ տեղաշարժ Լաչինի միջանցքով

Իսպանիայում կայացած ԵՄ արտաքին գործերի նախարարների նիստի ժամանակ, ի թիվս բազմաթիվ հարցերի, քննարկվել է նաև Լեռնային Ղարաբաղում ստեղծված իրավիճակն ու Ադրբեջանի կողմից Լաչինի միջանցքի արգելափակման հետևանքով առաջացած հումանիտար ճգնաժամը։

«Արմենպրես»-ի տեղեկացմամբ՝ արտգործնախարարների նիստից հետո կայացած մամլո ասուլիսի ընթացքում ԵՄ արտաքին հարաբերությունների և անվտանգության հարցերով բարձր ներկայացուցիչ Ժոզեպ Բորելը կոչ է արել ադրբեջանական իշխանություններին ապահովել անվտանգ և ազատ տեղաշարժ Լաչինի միջանցքով։

«Մենք կոչ ենք անում ադրբեջանական իշխանություններին ապահովել անվտանգ և ազատ տեղաշարժ Լաչինի միջանցքով»,- արտգործնախարարների նիստից հետո կայացած մամլո ասուլիսի ընթացքում հայտարարել է Բորելը։

Սեպտեմբերի 1-ի գիշերը Լոս Անջելեսում՝ Ադրբեջանի հյուպատոսության դիմաց, նախատեսվում է բացել «Արցախի Հանրապետության հրապարակը»

Սեպտեմբերի 1-ի գիշերը Լոս Անջելեսում՝ Ադրբեջանի հյուպատոսության դիմաց նախատեսվում է բացել «Արցախի Հանրապետության հրապարակը»։ Նկատի ունենալով ադրբեջանցի դիվանագետների ձախողված աշխատանքը՝ հյուպատոսության աշխատակիցներին առաջարկում եմ մի քանի պարկ ալյուր դնել հյուպատոսության դարպասի դիմաց հենց այս «Արցախի Հանրապետության հրապարակի» բնակիչների համար։ @MaidenTower

Մայիսի 17-ին Լոս Անջելեսի քաղաքային խորհուրդը որոշում է կայացրել Ուիլշիր բուլվարի և Գրենվիլ պողոտայի խաչմերուկն անվանել Արցախի Հանրապետության հրապարակ, հայտնում է LAist-ը։

Նման որոշումը, ըստ քաղաքային խորհրդի ղեկավար Փոլ Կրեկորյանի գրասենյակի, «լոսանջելեսցիների համերաշխության ժեստ է Արցախի ժողովրդի հետ»։

Թուրքիան կարող է շատ կառուցողական և օգտակար դեր խաղալ հայ-ազերբայդժանական հարաբերությունների կարգավորման գործում. Լավրով

Մենք կողմ ենք Թուրքիայի հետ համագործակցության խորացմանը, այդ թվում՝ Անդրկովկասում։ Այս մասին հայտարարել է ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը՝ Թուրքիայի արտգործնախարարի հետ համատեղ մամուլի ասուլիսում։

«Մենք շահագրգռված ենք նպաստելու Թուրքիայի և Հայաստանի միջև հարաբերությունների կարգավորմանը, ինչպես նաև այն բոլոր պայմանավորվածությունների իրականացմանը, որոնք ձեռք են բերվել Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի ղեկավարների միջև 2022 թվականի նոյեմբերից ի վեր, այդ թվում՝ տրանսպորտային կապերի, հաղորդակցությունների ապաշրջափակման, ինչպես նաև հետկոնֆլիկտային վերականգնման հետ կապված։ Մենք համոզված ենք, որ Թուրքիան կարող է շատ կառուցողական և օգտակար դեր խաղալ այդ ջանքերում»,- ասել է ՌԴ ԱԳՆ ղեկավարը։

Ակտիվիստների խոսքով՝ Ակնա տանող ճանապարհին իրավիճակը վերահսկողության տակ է

«Ակցիայի վայրում իրավիճակը համեմատաբար հանգիստ է և գտնվում է մեր վերահսկողության տակ»,- ժամը 18.50-ին ասաց «Արցախի անվտանգության և զարգացման ճակատ» շարժման ներկայացուցիչ Արշակ Աբրահամյանը։

Բայց ակցիայի մասնակից ասկերանցիները կարծում են, որ անհրաժեշտ է, որ մի քանի հազար մարդ փակի ճանապարհը։

Ասկերանցի Հերմինե Խաչատրյանն առաջինը տեղում հայտնվեց, երբ լուր եկավ, որ ադրբեջանական բեռնատարները շարժվում են Ակնայից։ Այսօր նա կրկին հորդորեց ոչ թե հանգստանալ, այլ գալ Ասկերան։

«Անհրաժեշտ է, որ ակցիայի վայրում ավելի շատ մարդ լինի, քանի որ իրավիճակը մե՛կ թեժանում է, մե՛կ կայունանում է։ Մեզ հայտնի դարձավ, որ այնտեղ, որտեղ կանգնած են ադրբեջանական բեռնատարները, մարդկանց մեծ կենտրոնացում կա։ Ես կոչ եմ անում մարդկանց գալ ակցիայի վայր։ Այստեղ պետք է լինեն մի քանի տասնյակ հազարներով, ինչպես Ստեփանակերտի հրապարակում։ Մենք չպետք է թույլ տանք, որ իրավիճակը դուրս գա մեր վերահսկողությունից»։

Բայց ակցիայի մեկ այլ մասնակից՝ Վանիկ Ն.-ն ցավով նշեց, որ« նախագահի հրաժարականը մի փոքր շփոթեցրել է քաղաքացիներին, թեկուզ մենք չպետք է շեղվենք։ Տեղական իշխանությունները պետք է փորձեն վառելիք գտնել, մարդկանց ուղարկել այստեղ: Եթե ​​Ակնայից ճանապարհը բացվի, ուրեմն սա մեր վերջը կլինի՝ հայկական Արցախի հետ միասին»։

 

ԵԽ պատգամավորը ԵՄ-ին ու ԱՄՆ-ին կոչ է անում եռապատկել ջանքերը ԼՂ-ի հայերի համար ընդունելի լուծում գտնելու ուղղությամբ

Եվրախորհրդարանի պատգամավոր, Հայաստանի հարցերով զեկուցող Անդրեյ Կովաչևը կարծում է, որ ԵՄ-ն և ԱՄՆ-ն պետք է ճնշում գործադրեն, որպեսզի Ադրբեջանը դադարեցնի  Լաչինի միջանցքի արգելափակումը և ապահովի երկկողմանի ազատ տեղաշարժը։

Բրյուսելում «Արմենպրես»-ի թղթակցին տված հարցազրույցում եվրապատգամավորը նշել է, որ Ադրբեջանի վարած քաղաքականությունը չի նպաստում վստահության մթնոլորտի ձևավորմանը, հետևաբար նաև՝ խաղաղության պայմանագրի կյանքի կոչմանը։ Կովաչևն անընդունելի և դատապարտելի է համարում Ադրբեջանի կողմից 2020 թվականի եռակողմ հայտարարությունը չհարգելը։ Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը փոխանակ վերադարձնի բոլոր հայ ռազմագերիներին, նոր մարդկանց է ձերբակալում։ Հայաստանի հարցերով զեկուցողն ընդգծել է՝ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակներում ձեռք բերված երեք հիմնարար սկզբունքներից երկուսը չեն հարգվում՝ կա ուժի կիրառում և ինքնորոշման իրավունքը բոլորովին անտեսվում է։

-Պարո՛ն Կովաչև, ո՞րն է Ձեր գնահատականը Լեռնային Ղարաբաղում տիրող ներկա իրավիճակին։

-Շատ տխուր եմ Լեռնային Ղարաբաղում հայերի հումանիտար իրավիճակի վատթարացման համար և կրկին ու կրկին միջազգային ճնշման և աջակցության կոչ եմ անում: Պետք է շարունակել Ադրբեջանի վրա ճնշում բանեցնել Լաչինի միջանցքի բացման համար, որը Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի միջև միակ ուղիղ կապն է։ Պետք է նաև շարունակել աջակցությունը Լեռնային Ղարաբաղի հայ բնակչությանը։ Ստեղծված իրավիճակը ակնհայտորեն խախտում է 2020 թվականի եռակողմ հայտարարությունը, որտեղ երաշխավորված էր, որ այդ միջանցքը գործելու է երկու ուղղություններով, և դրա երաշխավորը պետք է լինի այնտեղ ռուսական ռազմական ներկայությունը, բայց նրանք չեն կատարում իրենց պարտավորությունները։ Սա կրկին ցույց է տալիս, որ ռուսները ոչ մի իրավիճակում վստահելի գործընկեր չեն, և մյուս միջազգային գործընկերները, ինչպես Եվրամիությունը, և հատկապես Ֆրանսիան, ինչպես նաև ԱՄՆ-ն, պետք է կրկնապատկեն և եռապատկեն իրենց ջանքերը՝ Լեռնային Ղարաբաղի հայերի համար ընդունելի լուծում գտնելու համար։

-Արցախում հումանիտար աղետը, կարծես, այդքան էլ լուրջ չի ընդունվում ԵՄ գործադիրի կողմից ։ Ո՞րն է այս անտարբերության, խոսքից գործի չանցնելու իրական պատճառը։

-Անտարբերություն չէի ասի։ Եվրախորհրդարանը բազմիցս քվեարկել է Լեռնային Ղարաբաղի հայերի օգտին և Լաչինի միջանցքի բացման համար։ Եվրամիությունը ռազմական միություն չէ, որը կարող է ուժով իրականացնել մեր ցանկությունները Լեռնային Ղարաբաղի հայերի անվտանգության և Լաչինի միջանցքով ազատ տեղաշարժի երաշխավորման համար։ Այնուամենայնիվ, մենք կարող ենք այնտեղ ունենալ մեր մոնիթորինգային առաքելությունը։ Կարող ենք զանգահարել Ադրբեջանի նախագահին և պահանջել, որ նախ կատարվեն 2020 թվականից ստանձնած պարտավորությունները, ապա հարգվի նաև միջազգային դատարանի որոշումը։ Դա թույլ կտա Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդին ունենալ նորմալ կյանք՝  ներառյալ պարենային անվտանգությունն ու բժշկական օգնությունը և կապահովի Լաչինի միջանցքի պատշաճ գործունեությունը երկու ուղղություններով։ Մեր նպատակներին հասնելու համար ճնշում գործադրելու փոխարեն մենք պետք է այս տարրերը դիտարկենք որպես Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև համընդհանուր պայմանագրի մաս։ Այս համապարփակ խաղաղության պայմանագիրը պետք է ներառի սահմանների սահմանազատումը, երաշխիքներ Լեռնային Ղարաբաղի հայերի համար, և դա չպետք է լինի բացառապես Ադրբեջանի սահմանադրության և օրենքների հիման վրա։  Միջազգային երաշխիքներն անհրաժեշտ են հայերի առօրյան, կրթությունը, կրոնը, կարիերայի զարգացումը և սոցիալական բարեկեցությունը պաշտպանելու համար, քանի որ Լեռնային Ղարաբաղը նրանց հայրենի տունն է: Մյուս կողմից, այս բոլոր տարրերը պետք է ներառեն ենթակառուցվածքային ներդրումներ և հնարավորություն տան Ադրբեջանին մուտք գործել դեպի Նախիջևան։ Այս էական տարրերը պետք է լինեն երկու երկրների միջև խաղաղության պայմանագրի անբաժանելի մասը՝ խուսափելով ուժի կիրառումից կամ Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդին տառապանքներ պատճառելուց։

-Այո՛, ԵՄ-ն չունի ռազմական լծակներ, բայց ունի պատժամիջոցներ կիրառելու եւ դիվանագիտական հնարավորություններ։ Նույնիսկ միջազգային հեղինակություն ունեցող մասնագետները և կառույցներն են ահազանգում, որ տեղի ունեցողը ցեղասպանություն է ։ 21-րդ դարում, երբ քաղաքակիրթ աշխարհը փնտրում է ցեղասպանությունների կանխարգելման միջոցներ, արցախահայությունը ենթարկվում է ցեղասպանության։ Ինչ-որ տեղ ինչ-որ բան սխալ է ։ Որտեղ ե՞ք դուք տեսնում այդ սխալը։ 

-Ես դեռ հավատում եմ, որ ռազմական լուծումը հարցի կարգավորման ճանապարհը չէ։ Այս սարսափելի իրավիճակից խուսափելու միակ կենսունակ մոտեցումը Եվրամիության միջնորդությամբ աջակցվող բանակցությունների շարունակությունն է դեպի համապարփակ խաղաղության համաձայնագիր, որը կներառի քիչ առաջ թվարկածս բոլոր անհրաժեշտ տարրերը, երկու երկրների տարածքային ամբողջականության փոխադարձ ճանաչումը և Ղարաբաղի հայերի համար երաշխիքների ապահովումը։ Այս տարրերը ռեզոնանսվում են այն ամենի հետ, ինչ մենք գիտենք եռակողմ հայտարարությունից, ինչպես նաև Մինսկի խմբի և դրա հիմնարար սկզբունքների հետ: Երեք հիմնարար սկզբունքները բաղկացած են տարածքային ամբողջականությունից, ժողովուրդների ինքնորոշումից և ուժի չկիրառումից։ Այդ սկզբունքներից երկուսը խախտվել են՝ եղել է ուժի կիրառում, իսկ ժողովրդի ինքնորոշման նկատմամբ հարգանքը բացակայում է։ Հետևաբար, կարևորագույն ասպեկտներից մեկը պետք է լինի Լեռնային Ղարաբաղի հայերի անվտանգության երաշխիքների ապահովումը։

-Լաչինի միջանցքում տեղադրված ապօրինի անցակետից Ադրբեջանն առևանգել է երեք հայ ուսանողների, որոնք Հայաստան էին գնում ուսումը շարունակելու նպատակով։  Նրանք այս պահին Բաքվում կալանավորված են։ Ինչպե՞ս եք Դուք գնահատում այս իրավիճակը։

-Ենթադրում եմ, որ Ադրբեջանի իշխանությունները կպնդեն, որ այդ երիտասարդները, ըստ ադրբեջանական չափանիշների, ներգրավված են եղել անօրինական համարվող գործողություններում, ինչն էլ օգտագործում են որպես հիմնավորում: Նմանատիպ բացատրություններ են տրվել նաեւ ռազմագերիների վերաբերյալ։ Նրանք պնդում են, որ այդ անձինք ռազմագերի չեն, այլ հանցավոր գործողություններ են կատարել։ Սակայն այս դիրքորոշումը հակասում է Ստրասբուրգի միջազգային դատարանի վճիռներին և բոլոր կալանավորներին հայրենադարձելու պարտավորություններին, անկախ նրանից՝ նրանք մեղադրվում են հանցագործություններ կատարելու մեջ, թե ոչ։ Այս տեսակետն ի սկզբանե եղել է Եվրախորհրդարանի հետևողական դիրքորոշումը: Ոչ մի դեպքում ոչ մի հայ չպետք է ենթարկվի առևանգման։

-Ինչպես դուք նշեցիք, ԵԽ-ն բանաձևերով իր դիրքորոշումներն ամեն անգամ վերահաստատում է։ Ի՞նչ կարող է անել եվրախորհրդարանը բացի բանաձևեր ընդունելուց, կա՞ն արդյոք այլ լծակներ։ Ի վերջո, գործադիրը շատ հաճախ աչքաթող է անում օրենսդիրի պահանջները։

-Ցավոք, մեր լիազորությունները սահմանափակ են արտաքին հարաբերությունների հարցերում։ Մենք միայն կարող ենք եվրոպական արտաքին գործողությունների ծառայության և անդամ երկրներին կոչ անել համահունչ լինել Խորհրդարանի գործողություններին և պահանջներին: Սա ներառում է տարածաշրջանում միջնորդության և մոնիտորինգի մեր կարողությունների ընդլայնումը: Մենք նաև կոչ ենք անում Ադրբեջանին թույլ տալ մոնիտորինգ իրականացնել սահմանի ադրբեջանական կողմում։ Բացի այդ, մենք նպատակ ունենք հրավիրել անդամ պետությունների արտաքին գործունեության ուշադրությունը խաղաղության պայմանագրի հասնելու վրա: Իմ անկեղծ հույսն է, որ մենք կարող ենք արագորեն մեղմել հայերի տառապանքը՝ բացելով Լաչինի միջանցքը երկու ուղղություններով և գտնել վստահության ամրապնդման միջոցներ։ Սա չափազանց կարևոր և անհրաժեշտ է։ Ես նաև ասել եմ ադրբեջանական կողմին, որ, եթե նրանք իսկապես խաղաղության են ձգտում, պետք է հարգանք ցուցաբերեն հակառակ կողմի նկատմամբ և վստահություն զարգացնեն։ Այս մոտեցումը վճռորոշ է Հայաստանում հանրային աջակցություն ստանալու համար, ինչը հնարավորություն կտա վարչապետին հավանություն տալ այս պայմանագրին: Բացասական նորությունների անողոք հոսքը և շարունակական տառապանքը չեն նպաստի փոխադարձ լուծումներ գտնելուն և բարենպաստ միջավայրի ձևավորմանը: Միակողմանի զիջումներ պահանջելը բացարձակապես անընդունելի է։ Լեռնային Ղարաբաղի հայերը պահանջում են երաշխիքներ իրենց կյանքի և տեղական կառավարման անխափան գործունեության համար։ Ադրբեջանը պետք է հասկանա և հարգի սա։