Այսօր, ինչպես արդեն գրել էինք, մի խումբ արցախցիներ 25 լրագրողների ուղեկցությամբ գնացել են Կոռնիձոր՝ փորձելով հասնել Հաքարի կամուրջ։ Մի քանի ժամ սպասելուց հետո ստիպված են եղել վերադառնալ Երեւան։

Ահա թե ինչ է Step1.am-ի հետ զրույցում պատմել ակցիայի համահեղինակ Մարգարիտա Քարամյանը.

«Հասանք հայկական դիրք, որտեղ մեզ լավ դիմավորեցին, ցույց տվեցինք ԱԱԾ-ի թույլտվությունը, և աշխատակիցներն ասացին, որ այստեղ արդեն այլ կանոնակարգ է գործում, և պետք է դիմել ռուսական հրամանատարությանը։ Ռուս խաղաղապահների ներկայացուցիչները պետք է ժամանեն չեզոք գոտի, դիմավորեն մեզ և ուղեկցեն անցակետ։

Այնտեղ սպասեցինք 4 ժամ, փորձեցինք մեզ տրամադրված համարով կապ հաստատել ռուս խաղաղապահների հետ, բնականաբար չպատասխանեցին, փորձեցին կապվել այլ կերպ, բայց սկսեցին տարբեր պատճառներ բերել։ Անհրաժեշտ էր իբր նախապես դիմել, պաշտոնական նամակ գրել, սպասել պատասխանի։ Այսինքն՝ ուղղակի ցրում էին, և նրանք ապացուցեցին, որ չեն կատարում իրենց խաղաղապահ գործառույթը եւ մարդկանց ու բեռները չեն ուղեկցում դեպի Հաքարի կամուրջ։ Նաեւ եղեկացանք, որ ռուս խաղաղապահներն իրենք չեն կարող Արցախից այս անցակետով անցնել դեպի Հայաստան։

4 ժամվա ընթացքում բոլոր լրագրողները համոզվեցին, որ ճանապարհը չի աշխատում, երկու ուղղությամբ ոչ մի մեքենա չի անցել։ Մարդիկ չեն կարողանում հասնել իրենց ընտանիքներին, ապրանքներ չեն տեղափոխվում, Արցախն ամբողջությամբ բլոկադայի մեջ է»։

Ռուսաստանը վերջապես ասաց, թե որ դեպքում «եռանդուն» կդադարեցնի հումանիտար ճգնաժամը Արցախում

ԵԱՀԿ-ում Ռուսաստանի Դաշնության մշտական ​​ներկայացուցիչ Ալեքսանդր Լուկաշևիչը հուլիսի 20-ին ԵԱՀԿ Մշտական ​​խորհրդի հատուկ նիստում հայտարարեց, որ «մենք ելնում ենք այն փաստից, որ համաձայնագրի անբաժանելի մասը (Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև) պետք է լինի… Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև եռակողմ հայտարարությունների բոլոր դրույթների խստիվ իրականացումը, ներառյալ հայ-ադրբեջանական սահմանի սահմանազատման և տրանսպորտային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման գործընթացի մեկնարկը”։

Հաշվի առնելով վերոգրյալը՝ ռուսական կողմը հաստատում է իր մտադրությունը՝ եռանդուն նպաստելու Լեռնային Ղարաբաղի բնականոն կյանքի վերականգնմանը և հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի խթանմանը», – ասել է ՌԴ մշտական ​​ներկայացուցիչը։

Այս հայտարարությունն ուղղակիորեն համադրվում է այն հայտարարությունների հետ, որոնք հնչում են Արցախի տարբեր ուժերի ներկայացուցիչների շուրթերից։ Հիշեցնենք, որ Արցախի խորհրդարանը հայտարարություն է տարածել, որում կոչ է արել Հայաստանին «անհապաղ» դիմել ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդին՝ ռուս խաղաղապահներին ՄԱԿ-ի մանդատով օժտելու պահանջով։

Ռուբեն Վարդանյանն էլ ավելի հեռուն գնաց և Հայաստանին դուրս մղեց բանակցությունների ձևաչափից՝ պահանջելով նոր եռակողմ համաձայնագրի ստորագրում «Արցախ-Ռուսաստան-Ադրբեջան»։ Միաժամանակ նա հայտարարեց նաև, որ Արցախում կարող են լինել կա՛մ միայն ռուս խաղաղապահներ, կա՛մ նաեւ չինական։

Ռուս և արցախյան «դիվանագետները» նման զարգացման մասին սկսեցին խոսել բրյուսելյան հանդիպումից անմիջապես հետո, որտեղ Բաքուն, Նիկոլի ձեռմամբ /Արցախը Ադրբեջանի մաս է/, միտումնավոր մաքսիմալ ու անիմաստ պահանջներ առաջ քաշելով, խափանեց բանակցությունները։ Հենց տանդեմի ճնշման ներքո Շառլ Միշելը հայտարարեց «Աղդամով անցնող ճանապարհի» մասին, Հայաստանի կողմից Ադրբեջանի, այդ թվում՝ Արցախի «տարածքային ամբողջականության» ճանաչումը և այլն։ Սա, իհարկե, բացասական վերաբերմունք առաջացրեց Արցախում, և բոլորը «ուրախությամբ» վերադարձան ռուս-թուրքական հուն՝ ակնկալելով Ռուսաստանի «եռանդուն ջանքերը»։

Ինքը՝ Փաշինյանը, բրյուսելյան հանդիպումից հետո ասաց, որ «չի կարող ներկայացնել եռակողմ հանդիպման կոնկրետ արդյունքները»։ Միջանցքը չհաջողվեց բացել, հնարավոր չեղավ պայմանավորվել կոմունիկացիաների ու սահմանազատման մասին։

Բայց եթե համաձայնություն չկա, ուրեմն ի՞նչ։ Փաշինյանն ասաց, որ այժմ գլխավոր խնդիրն է «համաշխարհային հանրության ուշադրությունը հրավիրել Արցախում հումանիտար ճգնաժամի վրա»։ Ստեփանակերտում, պարզվեց, ավելի արագաշարժ են՝ անմիջապես հայտարարեցին, որ ոչ մի Բրյուսել, ոչ մի Ֆրանսիա մեզ չի օգնի, և միայն ռուս խաղաղապահներ են պետք։

Լուկաշևիչի, Ռուբեն Վարդանյանի և Արթուր Թովմասյանի հայտարարությունների համեմատությունը ցույց է տալիս, որ դրանք նախապատրաստվել են նույն կենտրոնում՝ Արցախի խորհրդարանը հայտարարություն է անում ռուսական պլանին հավատարիմ մնալու և Միշելի պլանից հրաժարվելու մասին, Հայաստանը դուրս է գալիս բանակցությունների ձևաչափից, իսկ ռուսները վերադառնում են «իրենց պարտականությունների կատարմանը» և մեղմացնում ճգնաժամը։ Գուցե նույնիսկ գազ տան։ Իսկ հիվանդներին Հաքարիի անցակետում կբուժեն ադրբեջանցի բժիշկները։

Հատկանշական է, որ Արցախում, որտեղ Շառլ Միշելին քննադատել են Աղդամը հիշատակելու համար, ուշադրություն չեն դարձրել Մարիա Զախորովայի խոսքերին Աղդամի մոնիտորինգի կենտրոնում «թուրքերի հետ համակարգված աշխատանքի» մասին։

Նաիրա Հայրումյան

25-հոգանոց լրագրողների խումբը Գորիսի կողմից շարժվում է դեպի Հաքարի կամուրջ։ Ինչպես Step1.am-ին ասաց համանախաձեռնող Մարգարիտա Քարամյանը, խումբը նպատակ ունի հասնել Կորնիձորից Հաքարի կամուրջ եւ մուտք գործել անօրեն շրջափակված Բերձորի միջանցք։ Այս ամենը լուսաբանվելու է։ Խմբում ընդգրկված են եւ հայաստանյան ԶԼՄ-ների լրագրողները, եւ արտաքին լսարանի համար աշխատողները։

 

«Ադրբեջանի հնարամտությունը սահմաններ չունի։ Ի վերջո, մենք հասանք մի կետի, երբ Ադրբեջանն ադրբեջանցի բժիշկներ ներգրավեց և պայմաններ դրեց «Կարմիր խաչի» առջև, որ Հայաստան մեկնող հիվանդները պետք է լրացուցիչ բուժզննության ենթարկվեն անցակետում»,- ասել է Արցախի պետնախարար Գուրգեն Ներսիսյանը։

«Սրանք պայմաններ են, որոնք ուղղված են մեր քաղաքացիների արժանապատվության դեմ, նրանց անհարմար դրության մեջ դնելուն։ Եվ ինչպե՞ս եք պատկերացնում այս պայմաններում մեր քաղաքացիներն ադրբեջանցիների կողմից բուժզննության ենթարկվեն։ Ես չեմ բացառում, ավելին, համոզված եմ, որ այդ գործընթացը նույնիսկ տեսախցիկների տեսադաշտում է լինելու»,- ընդգծել է Գուրգեն Ներսիսյանը։

Ամբողջ աշխարհի աչքի առաջ ոտնահարվում են մարդու բոլոր հիմնարար իրավունքները, եւ, ըստ միջազգային բոլոր կանոնների, դա պետք է դիտարկվեն որպես ռազմական հանցագործություն և ֆաշիզմի դրսեւորում։ Համոզված եղեք, որ այն ամենը, ինչ հիմա կատարվում է Արցախում, կդառնա միջազգային հետաքննության առարկա և կարժանանա միջազգային իրավական գնահատականի։

Սա մարդասիրական ճգնաժամ չէ, այլ քաղաքական և իրավական, սա միջազգային իրավունքի ճգնաժամ է, որը չի կարող պաշտպանել մի բուռ մարդկանց, ովքեր պարզապես ուզում են ապրել սեփական հողի վրա, որտեղ բոլորը կարող են գծել իրռնց տոհմածառ՝ արմատացած ոչ թե դարերով, այլ հազարամյակներով։

Մարդիկ ստիպված ժամերով հերթեր են կանգնում սովորական սննդի համար, տարեցներն ու անօգնականներն արդեն առանձնապես դժվարություններ են ապրում։ Գյուղատնտեսական աշխատանքներ չեն տարվում, աղբը հանելու հնարավորություն գրեթե չկա, ու արդեն խոսում են համաճարակային իրավիճակի վատթարացման մասին։

Բժիշկներն ասում են, որ հղի կանայք թերսնման պատճառով անառողջ երեխաներ են ծնում, մարդիկ մահանում են, քանի որ շտապօգնությունը չի կարողանում ժամանակին ժամանել։

Երկար ժամանակ ֆաշիզմը չարիք համարող քաղաքակիրթ աշխարհում և նույնիսկ Հայաստանում չէին հավատում շրջափակմանը։ Բոլոր բացատրությունները հանգում էին կա՛մ թերահավատ վերապահումներին, ասենք՝ այս ամենը կրկես է, և դուք եք մեղավոր, կա՛մ իշխանությունը, կողմնորոշումը փոխելու խորհրդներին։

Միայն վեց ամիս անց իրավասու միջազգային կազմակերպություններն ու դատարանները պաշտոնապես հաստատեցին, որ Ադրբեջանը շրջափակում է իրականացնում՝ մի ամբողջ ժողովրդին քաղաքական հնազանդության պարտադրելու համար։ Սա ռազմական հանցագործություն է, և այն պետք է որակվի և պատժվի օրենքի ողջ խստությամբ։

Միջազգային քաղաքական դատարանը որոշել է ձերբակալել Պուտինին, ով արյունալի պատերազմ է մղում Ուկրաինայում՝ սեփական անառողջ հավակնությունները բավարարելու համար։ Այն, ինչ հիմա կատարվում է Արցախում, կներառվի Հաագայի դատարանում Ալիևի գործում և կմիացվի «Պուտինի գործին»։

Կարմիր Խաչը, համաձայնվելով Բաքվի գեստապոյական պայմաններին, դառնում է ռազմական հանցագործության մեղսակից։