“Թաքուն” Զատիկ Արցախում։ Ամարասը մոտ էր
- 22:07 30.03.2024
Նախատատուս ծնողները ծնվել էին մինչ խորհրդային շրջանը՝ Սխտորաշեն գյուղում: Ամարասը մոտ էր` ոտքով գնում էին պատարագին, “հավկիթակռիվ էին տալիս”, նույնը սովորեցնում էին իրենց երեխաներին:
Խորհրդային ժամանակները, կամ ինչպես ժողովուրդն է ասում՝ «սովետի վախտը» և Ադրբեջանի խտրական վերաբերմունքի ներքո հայկական, եկեղեցական տոները Արցախում թաքուն էին նշվում: 1930-ականներից հետո Արցախում փակվել են բոլոր եկեղեցիները․ մարդիկ, իրենց քրիստոնյա համարելով, հնարավորություն չունեյին հաղորդակցվել եկեղեցուն, իսկ Աստծո “եղցիները”, ինչպես Արցախում են ասում, խոնարհվում էին։
Մայրիկս պատմում էր, որ նրա տատիկը, ում հիշողութուններում վառ էր Զատիկի արարողությունները, հավաքում էր թոռներին, ձու էր ներկում, փլավ պատրաստում ու ասում, որ այսօր Զատիկ է:
Մայրս չի հիշում, թե արդյո՞ք տատիկը պատմել է տոնի խորհրդի մասին, բայց հիշում է ներկած ձվերը, եւ այն, որ ոչ ոքի չէին պատմում Զատիկի մասին:
Քրիստինե Ալավերդյան
