Ինչն է միավորում պաշտոնական Մոսկվային ու Կիեւին․ «ադրբեջանի» հանդեպ խանդաղատագին սերը

Ինչն է միավորում պաշտոնական Մոսկվային ու Կիեւին․ այսպես կոչված «ադրբեջանի» հանդեպ խանդաղատագին սերը Հայաստանի հանդեպ թշնամական վերաբերմունքի ֆոնով։

Հակահայ այս բարդույթները հազարամյա պատմություն ունեն եւ սկիզբ են առնում այն ժամանակներից, երբ բյուզանդական հայ վերնախավը սլավոն վայրի ցեղերից ձեւավորեց Կիեւյան Ռուսիան եւ տարածեց քրիստոնեական հավատքը։

Գանք մեր ժամանակներին։ Կիեւը ողջունել է այսպես կոչված «ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության վերականգնումը»։ Նկատենք՝ ողջունել է Ռուսաստանի կողմից Հայաստանի դեմ ծրագրած եւ «ադրբեջանի» ձեռքով իրագործած ցեղասպան արշավը։ Ընդ որում, Հայաստանի դեմ արշավի հաջողությունից էր ուղիղ կախված Ուկրաինայի դեմ պատերազմի սանձազերծումը, ինչն էլ տեղի ունեցավ։

«ադրբեջանը» հայկական տարածքների ու հայերի ոսկորների վրա ստեղծել է Ռուսաստանը, Մոսկվան է «ադրբեջանցի» ցեղանվանման հեղինակը։ Կիեւն այս առումով «հարազատությո՞ւն» է զգում «ադրբեջանի» հետ․ օրինակ, Մոսկվան հայտարարում է, որ Ուկրաինա պետություն եւ ուկրաինացի ժողովուրդ գոյություն չունեն, դրանք արհեստական հասկացություններ են։ Ի դեպ, նույնը չի ասում «ադրբեջանի» մասին։

Կիեւի պաշտոնական քարոզչությունն ամեն կերպ արդարացնում է «ադրբեջանի» ռուսամետ քայլերը՝ ռուսական նավթի ու գազի արտահանման ստվերային սխեմաները, պատժամիջոցների տակ հայտնված ապրանքների մատակարարումները, ԲՐԻԿՍ-ին անդամակցության հայտը եւ այլն։

Կիեւի՝ «ադրբեջանին» արդարացնող քարոզչությունը հատկապես ակտիվացավ օրերս, երբ սկանդալ բռնկվեց Բաքվի ՍՈԿԱՐ պետական նավթագազային ընկերության շուրջ։ Ուկրաինացի բիզնեսմենները, զինվորականները, սոցցանցերի օգտատերերը տարակուսում են, որ Կիեւը չի դադարեցնում ՍՈԿԱՐ-ի հետ համագործակցությունը, որը վաճառում է ռուսական նավթ ու գազ, այսինքն՝ Կիեւը ֆինանսավորում է Ուկրաինայի դեմ Ռուսաստանի պատերազմը (տես այստեղ)։

Հիշեցնենք, որ Հայաստանի եւ Ուկրայինայի հանդեպ ագրեսիայից առաջ կայացել են Պուտին-Ալիեվ “ռազմավարական” պայմանավորվածությունները։ Վերջին հանդիպման ժամանակ եւս ակնարկել են Հայաստանի եւ Ուկրաինայի դեմ գործողությունները։

Արժե ուշադրություն դարձնել այն հանգամանքին, թե որն է ուկրաինական քարոզչության առաջատար ներկայացուցիչների «փորացավը» Բաքվի հարցում՝ Իսրայելի խնդիրները, որը Հայաստանի դեմ ռուս-թուրքական արշավի գլխավոր շահառուներից մեկն է։

Հայաստանի դեմ Արցախում իրագործված ցեղասպանությունը չափազանց թանկ է արժենալու դրա ծրագրողների ու շահառուների վրա։ Դա բոլորիս աչքի առաջ է։

Արամ Եգանյան