«Այն, ինչ տեղի է ունենում Արցախում, մարդկանց սեփականության իրավունքի խախտում է, Միջազգային դատարաններ պետք է գույքային հայցեր ներկայացվեն, ինչ-որ գործընթացներ նախաձեռնվել են, բայց ՀՀ պետական քաղաքականությունն այդ ուղղությունը չունի այս պահին»,- step1.am-ի հետ զրույցում ասաց արցախցի փաստաբան Դավիթ Հովհաննիսյանը։

Վերջին շրջանում տեղեկություններ կան, որ Ադրբեջանը Ստեփանակերտում բնակարանների վաճառք է սկսում։ Ադրբեջանական կողմը հայտարարել է, թե քաղաքում բամզահարկ շենքերի կառուցումից հետո դրանք կհանվեն վաճառքի։ Հայտնի չէ՝ նոր շենքեր են կառուցվել, թե՞ Ադրբեջանի իշխանությունները բռնի տեղահանված արցախցիներին պատկանող գույքն են հանում վաճառքի։

Դավիթ Հովհաննիսյանի խոսքով՝ անհատական գանգատներով հնարավոր չէ ամբողջությամբ պաշտպանել արցախցիների խախտված իրավունքները, պետության միջամտություն պետք է լինի։ «Բայց, իմ կարծիքով, պետության միջամտությունն էլ արդյունք չի տա»,- նշեց նա՝ հավելելով․ «Արցախի տարածքում ադրբեջանական բնակավայրեր կային, որոնց համար ադրբեջանցիներին էլ որեւէ փոխհատուցում չի տրամադրվել 1990-ականներից հետո։ Կամ չենք լսել, որ լինի ինչ-որ դատական ակտ, որը կայացված կլինի ի օգուտ ադրբեջանցիների, որոնք իրենց տները թողել են Աղդամում կամ Ֆիզուլիում։ Նման կերպ ակնկալել, որ Մարտունիում կամ Մարտակերտում թողած տան համար հայը փոխհատուցում կստանա, դա ոչ իրատեսական է»,- ասաց նա։

Դավիթ Հովհաննիսյանի խոսքով՝ Բաքուն կխուսափի արցախցիների գույքի հրապարակային ազգայնացման գործընթացից։ Եթե ինչ-որ գործընթաց էլ անում է, դա հրապարակային չի անի։

«Ուղղակի վերաբնակեցման նպատակով անձանց անվճար կամ չնչին վճարների դիմաց կտրամադրեն անշարժ գույք, որպեսզի կարողանան Արցախի տարածքում վերաբնակեցում ապահովել եւ հայաթափված բնակավայրերի էթնիկ կազմը փոխել»,- նշեց նա։

Ուկրաինայի նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Անդրեյ Երմակի գրասենյակը խուզարկվում է Ազգային կոռուպցիայի դեմ պայքարի բյուրոյի (NABU) և Ուկրաինայի մասնագիտացված կոռուպցիայի դեմ պայքարի դատախազության (SAPO) աշխատակիցների կողմից։ Խուզարկությունները կապված են գործարար Թիմուր Մինդիչի գործի հետ։

Ուկրաինան երբեք չի ճանաչի իր ժամանակավորապես օկուպացված տարածքները որպես Ռուսաստանի տարածք, նույնիսկ եթե դա նշանակի Ռուսաստանի հետ պատերազմի ավարտ։ Այս հայտարարությունն արել է երեկ Ուկրաինայի նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Անդրեյ Երմակը ամերիկյան The Atlantic ամսագրին տված հարցազրույցում։

«Քանի դեռ Զելենսկին նախագահ է, ոչ ոք չպետք է մտածի, որ Ուկրաինան զիջումների կգնա տարածքային հարցում։ Նա չի ստորագրի խաղաղության համաձայնագիր, որը ներառում է ուկրաինական տարածքների հանձնում։ Մեր Սահմանադրությունն արգելում է դա», – ընդգծել է Երմակը։ Նա նշել է, որ Ուկրաինան պատրաստ է քննարկել միայն շփման գիծը, որը կտարբերակի Ուկրաինայի զինված ուժերի և ռուս օկուպանտների կողմից վերահսկվող տարածքները։

Զելենսկին ինքը հայտարարեց, որ առաջիկա օրերին ուկրաինական պատվիրակությունը կհանդիպի ամերիկացի ներկայացուցիչների հետ՝ Ժնևում ավելի վաղ ձեռք բերված համաձայնագրերը վերջնականապես հաստատելու համար: Մասնավորապես, նրանք կքննարկեն Ուկրաինայի իրական անվտանգության երաշխիքները։

Այնուամենայնիվ, Երմակի գրասենյակում խուզարկությունները ցույց են տալիս, որ նրա խոսքերը՝ «քանի դեռ Զելենսկին նախագահ է», կարող են ճակատագրական լինել: Երմակը Զելենսկիին ամենամոտ կանգնած դեմքն է: Զելենսկին հայտնվում է երկու կրակի արանքում. եթե նա չստորագրի «Թրամփի ծրագիրը», ապա իր երկիրը կկորցնի ամեն ինչ: Եթե նա համաձայնվի, կկորցնի շատ ուկրաինացիների և Եվրոպայի վստահությունը, ինչը ևս կարող է նրա վերջը լինել։

Ամեն դեպքում, Զելենսկիի հեռացման հարցը դարձել է կարևորագույնը ուկրաինական «կարգավորման» համար, ինչպես երեկ կրկնեց Պուտինը։

Պուտինի խոսքով՝ Ուկրաինայի ներկայիս ղեկավարության հետ փաստաթղթեր ստորագրելն անիմաստ է, քանի որ այն կորցրել է իր լեգիտիմությունը: Ուկրաինայի իշխանությունները ռազմավարական սխալ են թույլ տվել, երբ վախեցել են գնալ ընտրությունների, բացատրել է Ռուսաստանի նախագահը։

Նա հայտարարեց ամերիկյան պատվիրակության այցի մասին Մոսկվա հաջորդ շաբաթ։ Պուտինը շեշտեց, որ երբ «ուկրաինական զորքերը դուրս գան իրենց կողմից գրավված տարածքներից (Դոնբասում), ապա մարտական ​​գործողությունները կդադարեն։ Եթե նրանք դուրս չգան, ապա մենք դրան կհասնենք ռազմական գործողությունների միջոցով»։

Պուտինի խոսքով՝ Ռուսաստանի և Միացյալ Նահանգների բանակցությունների «հիմնական կետերից մեկը» (պատվիրակությունը կժամանի Մոսկվա հաջորդ շաբաթ) կլինի Ռուսաստանի ինքնիշխանության իրավական ճանաչումը բռնակցված Ղրիմի և Դոնբասի նկատմամբ։

Պուտինը նաև հայտարարեց Ռուսաստանի պատրաստակամության մասին քննարկել համաեվրոպական անվտանգության հարցերը։ «Եթե մեր արևմտյան գործընկերները հիմա դա են ուզում, ապա մենք պատրաստ ենք», – ասաց նա։ «Կամ, օրինակ, փաստաթղթերից մեկում նշվում է, որ մենք պետք է լուծենք ռազմավարական կայունության հարցը մեր ամերիկացի գործընկերների հետ միասին։ Աստծո սիրուն, մենք դեմ չենք դրան»։

Ռուսաստանի նախագահն ասել է, որ ներկայիս պլանի որոշ դրույթներ ծիծաղելի են հնչում. «Ռուսաստանը չի մտադիրվում հարձակվել Եվրոպայի վրա: Դա մեզ համար ծիծաղելի է հնչում, այնպես չէ՞: Մենք երբեք էլ չենք ունեցել նման մտադրություն: Բայց եթե նրանք ուզում են լսել մեզանից, եկեք դա արձանագրենք, խնդիր չկա»:

Դաշնակիցները չպետք է ստիպեն Ուկրաինային տարածքային զիջումների գնալ Ռուսաստանի հետ խաղաղության համաձայնագրի համար: Ներկայիս շփման գիծը պետք է հիմք հանդիսանա ապագա բանակցությունների համար: Համապատասխան հայտարարություն է արել Գերմանիայի վարչապետ Ֆրիդրիխ Մերցը:

Բայց ի՞նչ կլինի, եթե Զելենսկին հեռանա: Նրան կփոխարինի Թրամփ-Պուտին պլանին հավատարիմ մեկը, ով կկատարի Պուտինի բոլոր պահանջները նույնիսկ առանց համաձայնագրի:

Պապ Լևոն 14-ը այսօր այցելել է Անկարա և արդեն հանդիպել Էրդողանի հետ։ Նա կայցելի նաև Հայոց եկեղեցի և կմասնակցի աղոթքի։ 

Նույն օրը Երևանում տեղի է ունենում Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի դեմ “արշավի” որոշիչ փուլը, և ՔՊ պատգամավորները աում են, թե “կաթաղիկոսին ժամեր է մնացել”։

Փորձագետներն ասում են, որ Փաշինյանին հաջողվել է Եկեղեցին ներսից պառակտել, հասնել նրան, որ որոշ քահանաներ չհիշատակեն Կաթողիկոսին աղոտքի մեջ, իսկ որոշ արքիեպիսկոպոսներ պահանջեն Արշակ արքիեպիսկոպոսի հեռացումը Եկեղեցուց։ Թեկուզ ասվում է նաև, որ բացի Գարեգին երկրորդի “ինքնակամ” հրաժարականից նրան հեռացնելու այլ ձեւեր չկան։

Ի՞նչն է ստիպում Փաշինյանին անպայման հեռացնել Կաթողիկոսին և հատկապես անել դա նույն օրերին, երբ Հռոմի Պապը ներկա է Թուրքիայում Հայոց եկեղեցում աղոթքի։

Ո՞րն է Փաշինյանի “աշխարհաքաղաքական” նպատակը․ չէ՞ որ ակնհայտ է, որ խնդիրը՝ Կաթողիկոսի կամ այլ եկեղեցականների բարի համբավը չէ։

Արդյո՞ք Փաշինյանը այլ համաշխարհային առաջնորդների “հորդորով” ուզում է Հայ Առաքելական եկեղեցու կենտրոնը Էջմիածնից տեղափոխվել Պոլիս։ Արդյո՞ք նա ուզում է հայոց կաթողիկոսից խլել ամբողջ աշխարհում, այդ թվում Արցախում, Երուսաղեմում գտնվող եկեղեցիների հանդեպ սեփականության բացառիկ իրավունքը։

Այսօր որոշ բարձրաստիճան հոգևորականների է ընդունել Փաշինյանը, որն իր հրապարակված խոսքում մանիպուլյատիվ ձևով ասել է, թե հոգևոր արժեքներից է կախված պետության իրավական համակարգը։ Հայտնի չէ, նա բացատրե՞լ է Գարեգի նԵրկրորդի դեմ արշավի իրական պատճառները։

ArmLur.am-ի աղբյուրները պնդում են, որ ՔՊ-ի սցենարը հետևյալն է․

Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը կարող է հայտնվել տնային կալանքի կամ որևէ կերպ արտաքին աշխարհից մեկուսացված կարգավիճակի մեջ,

Եպիսկոպոսների մի մասի թիրախում հայտնված Արշակ Սրբազանը ենթադրվում է, որ կարող է կալանավորվել,

Իսկ ժամեր կամ օրեր անց համացանցում կհայտնվի Գարեգին Երկրորդի նամակը, որով նա կհայտնի Կաթողիկոսի գահից իր հրաժարականի մասին։

Հնարավոր է, որ հրաժարականը կհնչի շուտով, բայց ի՞նչ է լինելու հետո։ Ո՞րն է լինելու տեղապահի առաջին որոշումը՝ հրաժարում Արցախում գտնվող եկեղեցիների՞ց, Հայ Առաքելական եկեղեցու ապակենտրոնացո՞ւմ, տարբեր երկրներում Եկեղեցուն պատկանող անշարժ գույքի փոխանցում այդ երկրների՞ն։