Արցախցը կանանց ձեռագործ աշխատանքները. այն օգնում է մեզ հաղթահարել սթրեսը

Այսօր Երևանի Իսակովի 11 հասցեում կազմակերպվեց արցախցի  կանանց աշխատանքների ցուցահանդես-տոնավաճառը։

Ահարոնյան Ասյան ներկայացնում է Սալոմեի ձեռագործ աշխատանքները։ Դրանք հիմնականում կավից կամ փայտից պատրաստված բրոշներ են և կտավի փոքր կտորների վրա նախշեր:

«Երեք տարի է, ինչ զբաղվում եմ այս գործով, և այժմ, իմ սիրելի հայրենակիցների շնորհիվ, աշխատանքը եռում է։  Կարողանում եմ  կտրվել դառը իրականությունից։ Աշխատում եմ միայն առցանց, ինչպես Արցախում։ Ես կցանկանայի բացել փոքրիկ բուտիկ»,-ասում է նա:

Ցուցահանդեսի մասին տեղեկացել է ֆեյսբուքյան էջից։

20 տարեկան Մարիամ Վարդանյանը ծնվել է Շուշիում։ «2020 թվականի պատերազմից հետո  սկսեցի զբաղվել այս գործով, որը դարձավ իմ փրկությունը սթրեսից և կենցաղային խնդիրներից։ Նկարում եմ հագուստի, փայտի, կտավի վրա, տարբեր ձեռագործ աշխատանքներ եմ անում։ Գովեստի խոսքերը, որ լսում եմ, օգնում են ինձ շարունակել այս գործը: Երկրորդ տեղահանությունից հետո այս գործը շարունակում է ինձ համար փրկություն ծառայել։ Աշխատում եմ հիմնականում առցանց, ընդունում եմ պատվերներ և ուղարկում փոստով», – պատմում է նա։

Համբարձումյանների ընտանիք. «Այսպես եմ արել նաև Արցախում՝ մարդկանց ուրախության համար համեղ ուտեստներ պատրաստելով։ Ես թխում եմ ամեն ինչ՝ ժենգյալով հաց և փախլավա։ Կարող եք փորձել մեր թխվածքաբլիթները և կարկանդակները։ Ի դեպ, կարկանդակները թխում են սեփական բաղադրատոմսով։ Դեռևս 2018 թվականին ծնողներս Սանկտ Պետերբուրգում մասնակցել են ցուցահանդեսի, ցուցադրել իրենց «Ղարաբաղ Նապոլեոնը» և արժանացել մրցանակի։ Մենք կցանկանայինք խանութ բացել, բայց դեռ տեղ չենք գտել։ Մեզ իրականում արտաքսեցին Մադաղեսից 1992 թվականին և այդպես էլ չվերադարձանք մեր ավերված տուն։ Մենք մնացինք Ստեփանակերտում և բացեցինք Համբարձումյանների ընտանեկան բիզնեսը՝ համեղ ուտեստներ ենք պատրաստում։ Հետաքրքիր անուն գտանք՝ ՌայԱնուշ։ Ցուցահանդեսի մասին տեղեկացանք Նաիրա Զոհրաբյանի էջից, զանգահարեցինք և գրանցվեցինք»։

Հայկ Հարությունյան