2023 թվականի վերջին, բայց ամենակարևոր օրը. Երկրի գենետիկ կոդը չի փոխվում

2024 թվականի հունվարի 1-ից պետք է ուժի մեջ մտնի Սամվել Շահրամանյանի հրամանագիրը Արցախի լուծարման մասին։ Դրա ստորագրումից 3 ամիս անց ոչ Արցախի, ոչ Հայաստանի իշխանությունները չեն խոսում այն ​​մասին, թե ինչ է լինելու հետո։

Որոշ քաղաքական ուժեր պահանջում են չեղարկել հրամանագիրը և շարունակել Արցախի պետական ​​կառույցների գործունեությունը վտարանդի կարգավիճակով (թեև, ինչ վտարանդի համայն հայության հայրենիքի մայրաքաղաքում)։ Սակայն, ինչպես գրել է Արայիկ Հարությունյանի «Ազատ Հայրենիք» կուսակցության պատգամավոր Արամայիս Աբգարյանը, հրամանագիրը չի չեղարկվում՝ Հայաստանը չվտանգելու համար։ Հայաստանի իշխանությունները նույն բանն են ասում, իսկ Բաքուն ու Մոսկվան սպառնալիքներ են հնչեցնում։

Մյուս կողմից, ասում են, որ հրամանագիրը վաղուց չեղարկվել է, սակայն այդ մասին կհայտարարվի, երբ անվտանգության երաշխիքներ լինեն։

Ոչ ոք չգիտի, թե անվտանգության ինչ երաշխիքներ կարող են լինել։ Մի աշխարհում, որտեղ Սուրբ Ծննդյան օրերին Ուկրաինան և Ռուսաստանը փոխանակում են դաժան հրթիռային հարվածներ, երբ Իսրայելը ոչնչացնում է Գազան, և երեք կրոնների սրտում՝ Երուսաղեմում փորձում են արմատախիլ անել հազարամյա հայկական ներկայությունը, իսկ աշխարհը չի կարող կամ չի ուզում կանգնեցնել այդ ամենը, երաշխիքներ չեն կարող լինել։

Չնայած Շահրամանյանի հրամանագրի մասին միջազգային մակարդակով հիշատակումների և հանրային քննարկումների բացակայությանը, աշխարհում բոլորը աչալուրջ հետևում են, թե ինչպես է իրեն պահելու Արցախի ժողովուրդը։ Եվ այսօր վերջին, բայց ամենակարևոր օրն է։

Ինչպես 2020 թվականին Արցախում Հայաստանի դեմ 44-օրյա պատերազմից հետո հնարավոր դարձավ Ուկրաինայի պատերազմը, այնպես էլ Իսրայելի կողմից Գազայի ոչնչացումը հնարավոր դարձավ 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին Արցախի դեմ ագրեսիայից և հայաթափումից հետո։ Երուսաղեմում հայկական ներկայությունը նույնպես պատահական չի վերացվում. ամեն հող ունի իր գենետիկ կոդը, և այն փոխելն անհնար է նույնիսկ քոչվորների և իրենց երկրի տեր համարողների կողմից բռնագրավմամբ և բռնակցմամբ:

Նոր աշխարհակարգը կախված է նրանից, թե ինչպես կպահի իրեն Արցախի ժողովուրդը, սրանից է կախված Ուկրաինայում և Պաղեստինում զարգացումների օրինաչափությունը։ Բայց ինչ որոշումներ էլ կայացվեն, հայկական տարածքների գենետիկ կոդը չի փոխվի։ Ինչպես 100 տարի անց հնարավոր չեղավ փոխել Հայկական լեռնաշխարհի, Հայկական Անատոլիայի, Նախիջևանի և Արցախի հայկական գենետիկ կոդը։