Lianna Petrosyan-ը գրում է․
Հեղինակ՝ naira
Նոյեմբերի 1-ին՝ գերիների ազատ արձակման պահանջով ակցիա
Փաշինյանն Անվտանգության խորհուրդի նիստ է հրավիրել
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ տեղի է ունեցել Անվտանգության խորհրդի հերթական նիստը:
Նիստին, բացի ԱԽ անդամներից, մասնակցել է նաև Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը:
Նիստի ընթացքում քննարկվել են արտաքին և ներքին քաղաքականությանն առնչվող հարցեր:
Նախօրեին Իսրայելի ավիահարվածի հետևանքով Գազայում 93 մարդ է զոհվել կամ անհետ կորել
ВВС
ԱՄՆ-ը սարսափելի է որակել Իսրայելի օդային հարվածը Գազայի հատվածի հյուսիսում գտնվող հինգհարկանի բնակելի շենքին, որի հետեւանքով, ըստ պաղեստինյան աղբյուրների, 93 մարդ է զոհվել կամ անհետ կորել:
Հարվածը տեղի է ունեցել երեքշաբթի գիշերը Բեյթ Լահիա շրջանում։ Սկզբում հաղորդվում էր, որ զոհվել է 93 մարդ, մոտ 40-ը անհետ կորել է։ Արտակարգ ծառայությունները հայտնել են, որ տասնյակ բնակիչներ մնացել են փլատակների տակ։
ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի խոսնակ Մեթյու Միլլերը հայտարարել է, որ Վաշինգտոնը չափազանց անհանգստացած է ավիահարվածի հետևանքով բազմաթիվ խաղաղ բնակիչների մահվան կապակցությամբ։
«Սա սարսափելի դեպք է՝ սարսափելի հետևանքներով», – ասաց նա՝ ընդգծելով քսան երեխաների մահը։ «Այն ողբերգական գինը, որը վճարեցին քաղաքացիական անձինք այս վերջին հարվածի ժամանակ, ևս մեկ հիշեցում է, որ մենք պետք է վերջ տանք այս պատերազմին», – ասաց Միլլերը:
Իսրայելի պաշտպանության բանակը հայտարարել է, որ ստուգում է խաղաղ բնակիչների մահվան մասին տեղեկությունները:
Վերջին երկու շաբաթվա ընթացքում իսրայելական զինվորականները լայնածավալ արշավանքներ են իրականացնում Գազայի հատվածի հյուսիսում, մասնավորապես՝ Ջաբալիայում, Բեյթ Հանունում և Բեյթ Լահիայում։
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն մտահոգված է ԼՂ-ում մշակութային արժեքների ոչնչացման մասին ստացվող զեկույցներով
Լեռնային Ղարաբաղն արդեն երկար տարիներ է, ինչ գտնվում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ուշադրության կենտրոնում․ կառույցը մտահոգված է տարբեր ծագում ունեցող և տարբեր տեսակի մշակութային արժեքների ենթադրյալ ոչնչացման մասին զեկույցներով։
«Արմենպրես»-ի հետ զրույցում այս մասին հայտարարեց ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Մշակույթի և Արտակարգ իրավիճակների կազմակերպության տնօրեն, 1954 թվականի Հաագայի կոնվենցիայի և դրա երկու արձանագրությունների (1954 և 1999 թթ.) քարտուղար Քրիստա Պիկատը։
Անդրադարձ կատարելով հարցին, թե ո՞րն է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի դիրքորոշումն այն հարցի շուրջ, որ 2023 թվականի սեպտեմբերին Լեռնային Ղարաբաղի դեմ սանձազերծված ռազմական ագրեսիայից հետո Ադրբեջանն ամբողջությամբ իր տիրապետության տակ վերցրեց Լեռնային Ղարաբաղի տարածքը և սկսեց համակարգված կերպով ոչնչացնել տեղի հայկական մշակութային ժառանգությունը՝ Պիկատը պատասխանեց․ «Լեռնային Ղարաբաղի տարածաշրջանն արդեն երկար տարիներ գտնվում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ուշադրության կենտրոնում։ Մենք ստացել ենք զեկույցներ բոլոր շահագրգիռ կողմերից տարբեր ծագում ունեցող, տարբեր տեսակի և տարբեր մշակութային արժեքների ենթադրյալ ոչնչացման մասին։ Ահա թե ինչու է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն մտահոգությամբ վերահսկողության ներքո պահում իրավիճակը»։
Նա մանրամասնեց, որ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի գլխավոր տնօրենը ևս տեղի ունեցած վերջին հակամարտության ժամանակ ցանկություն է հայտնել ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի տեխնիկական առաքելություն ուղարկել տարածաշրջան՝ գնահատելու իրավիճակը, ինչպես նաև հասկանալ կարիքներն ու այն, թե ինչպե՞ս ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն կարող է օգնել պահպանել և պաշտպանել այս բազմազան ժառանգությունը:
«Առաքելություն ուղարկելու, դրա կազմի, ինչպես նաև այն մասին, թե ո՞րն է լինելու առաքելության առանցքը, շահագրգիռ կողմերի հետ քննարկումներ են վարվել ամենաբարձր մակարդակով: Այժմ, երբ իրավիճակը փոխվել է, այս առաքելությունն այլևս չի կարող ուղարկվել Հաագայի 1954 թվականի «Զինված բախումների դեպքում մշակութային արժեքների պաշտպանության մասին» կոնվենցիայի համաձայն: Մենք հիմա Ադրբեջանի իշխանությունների հետ քննարկում ենք, թե ինչպե՞ս կարող ենք աջակցել նրանց», – ասաց Քրիստա Պիկատը։
Նա հավելեց՝ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությունը ստիպված է եղել փախուստի դիմել և հաստատվել Հայաստանում, նախորդ տարի ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն գլխավոր տնօրենի մշակույթի գծով օգնականի գլխավորությամբ առաքելություն է ուղարկել Հայաստան՝ առաջարկելու կառույցի աջակցությունն ու օգնությունը և համոզվելու, որ նրանց կարիքները բավարարվում են ինչպես կրթական, այնպես էլ սոցիալ-հոգեբանականական առումներով։
«Բացի այդ, ուղարկված առաքելությունը նաև փորձել է հասկանալ, թե ինչպե՞ս կարող ենք աջակցել, օրինակ, ոչ նյութական մշակութային ժառանգության պահպանմանը, այն կենդանի ժառանգության պահպանմանը, որն ունեն այս համայնքները։ Մեզ համար շատ կարևոր է, որ համայնքն իրականում քննարկի, թե որոնք են իր սովորույթներն ու ավանդույթները, որոնք պահպանելու կարիք ունի», – նշեց Քրիստա Պիկատն՝ ընդգծելով, որ անհրաժեշտության դեպքում, եթե կան ավանդույթներ, որոնք անհետացման եզրին են, կարելի է նաև միջոցներ փնտրել, թե ինչպես պահպանել դրանք։
Նրա խոսքով՝ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն շատ է ցանկանում աշխատել այս համայնքների և, իհարկե, իշխանությունների հետ՝ մշակույթի ոլորտում ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի նորմատիվ գործիքների շրջանակում հնարավոր աջակցություն ցուցաբերելու համար:
Անդրադառնալով հարցին, թե հնարավոր համարո՞ւմ է արդյոք, որ Ադրբեջանի իշխանությունները թույլ կտան ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի դիտորդական խմբին ծանոթանալ և վերահսկողության տակ պահել հայկական այն մշակութային ժառանգությունը, որը դարեր ի վեր գոյություն է ունեցել Լեռնային Ղարաբաղում, կրկնեց, որ կառույցը քննարկումների մեջ է Ադրբեջանի իշխանությունների հետ։
«Կցանկանայի նաև նշել, որ այժմ 1954թ. Հաագայի կոնվենցիան ունի մոնիտորինգի ժամանակավոր մեխանիզմ, որը կարող է գործարկվել ցանկացած անդամ պետության կողմից: Այնպես որ, դա նաև անդամ երկրների և կոմիտեի որոշումն է, թե ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն ինչպե՞ս կարող է ներգրավվել և աջակցել երկրներին», – եզրափակեց ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Մշակույթի և Արտակարգ իրավիճակների կազմակերպության տնօրենը։
ՀՀ կառավարության աշխատակազմի ղեկավարը մնացած կետերի շուրջ համաձայնության գալու հնարավորություն է տեսնում
Հայաստանի վարչապետի աշխատակազմի ղեկավար Արայիկ Հարությունյանը նշել է, որ հնարավորություն է տեսնում համաձայնեցնելու Բաքվի հետ խաղաղության պայմանագրի մնացած կետերը։
Նա չհստակեցրեց՝ արդյոք դա նշանակում է, որ Հայաստանը պարտավորվելու է փոխել Սահմանադրությունը և դրանից հանել Անկախության հռչակագրի և Հայաստանի ու Արցախի վերամիավորման մասին 1989 թվականի որոշման հղումը։ Հիշեցնենք, որ Հայաստանի Սահմանադրական դատարանի որոշումից հետո Բաքուն կրկին հայտարարել էր ՀՀ Սահմանադրությունը փոխելու իր պահանջի մասին։
Ինչ վերաբերում է Բաքվում կայանալիք COP29-ին Հայաստանի մասնակցության հնարավորությանը, գնալու որոշման վրա կարող են ազդել բազմաթիվ հանգամանքներ, այդ թվում՝ խաղաղության պայմանագրի շրջանակներում լուրջ առաջընթացը, ասաց Հարությունյանը։
Լրատվամիջոցները, հղում անելով իրենց աղբյուրներին, ավելի վաղ գրել էին, որ Արարատ Միրզոյանը խոստացել է անձամբ գնալ Բաքու, եթե գերեվարված հայ զինվորականներին ազատ արձակեն։
Փախստականի վկայականի ժամկետը երկարաձգելու համար պետք է մոտենալ ցանկացած բաժին
Բնակապահովման ծրագրին կկարողանան դիմել բոլո՞ր խմբերը
Կառավարությունը նախատեսում է փոփոխություններ կատարել Արցախից բռնի տեղահանված ընտանիքների բնակարանային ապահովման պետական աջակցության ծրագրում։ Ավելի վաղ step1.am-ն անդրադարձել էր հարցին, որ ծրագիրը ձախողվել է, քանի որ դիմումների թիվը մեծ չէ։
Հիշեցնենք, որ Ծրագիրն իրականացվելու է 3 փուլով։ Առաջին փուլում կընդգրկվեն 3+ անչափահասով ընտանիքները, տան կառուցման դեպքում՝ 2 անչափահասով ընտանիքները և զոհվածի կամ այլ խոցելի ընտանիքները, գործող հիփոթեք ունեցող ընտանիքները, ցանկացած այլ կազմի ընտանիք, որոնք կհամարվեն վարկունակ և աջակցության առնվազն 50% լրացուցիչ վարկ կստանան բանկից։
Երկրորդ փուլում կընդգրկվեն 2 անչափահասով ընտանիքները, տան կառուցման դեպքում՝ 1 անչափահասով ընտանիքները։ Ծրագրի երկրորդ փուլի մեկնարկը՝ ոչ ուշ, քան 2026 թվականի հունվարի մեկը։ Իսկ երրորդ փուլում կընդգրկվեն ցանկացած կազմով ընտանիքները։ Ծրագրի երկրորդ փուլի մեկնարկը՝ ոչ ուշ, քան 2027 թվականի հունվարի մեկը։
Աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի նախարար Նարեկ Մկրտչյանն օրերս լրագրողներին ասել էր, որ ծրագիրը վերանայվում է։
Step1.am-ի տեղեկություններով՝ կառավարությունում քննարկում են ծրագիրը փուլերով իրականացնելու դրույթը չեղարկելու հարցը։ Այսինքն՝ հնարավորություն է ստեղծվում, որպեսզի ծրագրին միանգամից կարողանան դիմել բոլոր արցախցիները։
Չտեսություն, նախանձ եւ ագահություն․ դա՞ է գաղափարախոսությունը
2023-ի ամռանը, երբ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպան Քվինին հարցրել են, արդյո՞ք նա պատկերացնում է ղարաբաղցիների կյանքը Ադրբեջանի կազմում, նա ասել է՝ այո, նրանք կարող են երջանիկ ընտանեական կյանքով ապրել։
Հիմա նույն բանը ՀՀ ամբողջ բնակչության հանդեպ ասում է Նիկոլ Փաշինյանը։ Նա “բարեկեցության” նոր հայեցակարգ է ներկայացրել, կոչ անելով հարստանալ եւ հարստանալ։ Այդ կոչը չի վերաբերվում նրանց, ովքեր չեն ուզում կամ էլ իվիճակի չեն հարստանալ․ կորն ուղղված այն մարդկանց, որոնց կյանքի իմաստը հարստանալն է եւ հարուստների խմբին դասվելն է։
Յուրաքանչյուր քաղաքացու ապագան փոխկապակցված է ՀՀ համընդհանուր բարեկեցության հետ, ու եթե կա լայնածավալ թշվառություն եւ աղքատություն, հատվածական բարեկեցությունը առաջնային թիրախ է եւ աչքի փուշ: Այդ դեպքում ատելություն է ձեւավորվում ցանկացած բարեկեցիկ միջավայրի նկատմամբ, ասել է Փաշինյանը:
Նա ասել է, որ ըստ նոր գաղափարախոսության, պետությունը պետք է ապահովի մարդկանց ոչ թե յոլա գնալու, այլ հարստանալու հնարավորությունը։ Աշխատեք, հարստացեք, թշվարների համար աչքի փուշ դարձեք, ասում է նա։ Իսկ եթե մեզ չեք ընդունում, ուրեմն նախանձում եք։
Ցանկացած գաղափարախոսություն հեղինակի անձնական եւ խմբային ձգտումների, երազանքների, երջանկության չափանիշների արտացոլում է։ Այն տիպաժը եւ խումբը, որը ներկայացնում է Փաշինյանը, հարստության միջոցով ինքնահաստատվելու կարիք ունի։ Շվեյցարական ժամացույցը թույլ է տալիս մուտք գործել բարձր դասի շրջապատ, վայելել ինչ-որ հաճույքներ։ Ու չհասկանալ, որ մարդկանց մեծամասնության համար ամենամեծ հաճույքը՝ ոչ թե հարստոթյունն է, այլ երջանկությունը։
Մարդկանց հիմնական մասը չի ուզում հարստանալ, այլ ուզում է վաստակել այնքան, որ իր հարմարավետ տան մեջ երեկոյան ընտանիքի անդամների հետ թեյ խմի, կիրակի օրերին գնա հարազատների մոտ գյուղ, ընկերներով ձկնորսության գնա, մեկ-մեկ շոփինգ անի, ամառը մի տեղ հանգստանա, հարեւանին էլ ոչ թե նախանձի, այլ ուրախանա նրանց երջանկությամբ։
Նման երջանկություն ուզում են նրանք, ովքեր գիտեն, թե դա ինչ է՝ չտես չեն։ Եւ պետությունը միայն մեկ գործառույթ ունի՝ թույլ չտա, որ նման երջանկությանը խանգարեն ներքին եւ արտաքին վտանգները, որ մարդկանց տունը չվերցնեն, չքանդեն եւ չզրկեն երջանիկ ապրելու հնարավորությունից։ Չէ որ դժվար է երջանիկ լինել, երբ տունդ ձերքիցդ խլում են, եւ պետությունը դրան չի հակազդում։
Երեկ Ֆրանսիայի դեսպանն գնացել է Ներքին Հանդ եւ հանդիպել մարդկանց հետ, որոնց հարազատների գերեզմանները պետության թերացման պատճառով հայտնվել են թշնամու կողմում։ «Սյունիքի մարզի ներքինհանդցի այս ամուսիններն այլևս չեն կարող այցելել իրենց որդու գերեզման, քանի որ Ադրբեջանը գրավել է գյուղի գերեզմանատունը»։ Այդ մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է ՀՀ-ում Ֆրանսիայի դեսպան Օլիվիե Դըկոտինյին՝ գրառմանը կից հրապարակելով լուսանկար․
«Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի ամբողջական հատվածների շարունակական օկուպացիան նաև մարդկային ողբերգություն է»,- գրել է դեսպանը։
Հարուստ Ֆրանսիայում լավ գիտեն հողի արժեքը։
Նիկոլ Փաշինյանը խորհուրդ է տալիս Ներքին Հանդի եւ մնացած բնակիչներին հարստանալ եւ դրանով երջանիկ լինել։ Օկուպացվածը չենք վերադարձնի ռազմական ուժով, սահմանազատումն էլ թշնամու օգտին կլինի, ինչպես Կիրանցում, ասում են իշխանությունները։
Հողը, այն կողմում մնացած գերեզմանները կարեւոր չեն, պետք է ոչնչի առաջ չկանգնել, անխնա հարստանալ, սա է գլխավոր նպատակը։
«Վրացական երազանքը» ընտրություններում օգտագործել է «հայկական կարուսելը». Վրաստանի նախագահ
Վրաստանի նախագահ Սալոմե Զուրաբիշվիլին Associated Press-ի հարցազրույցում հայտնել է, որ մեղադրում է իշխանության կուսակցությանը ռուսական մեթոդների եւ ձեւերի օգտագործման, ինչպես նաեւ ՌԴ ԱԴԾ հնարավոր օգնության համար ընտրությունների գործընթացին, տեղեկացրել է SOVA-ն։
Զուրաբիշվիլին ընդգծել է, որ հոկտեմբերի 26-ի ընտրությունները կեղծարարություն էին հմուտ միջոցների օգտագործմամբ։
«Դրանք ներառում էին խախտումներ, այդ թվում մարդկանց վախեցնելը, պետական ծառայությունից կախված մարդկանց վրա ճնշում գործադրելը։ Դրանք մարդիկ էին, որոնց նրանք օգտագործել են նաեւ անցյալում, տարբեր շրջաններում, բայց այս անգամ դա տեղի ունեցավ տեխնոլոգիաների օգտագործման համադրմամբ»,- ասել է նախագահը։
Հարցին, թե ինչ է նախագահը ենթադրում «տեխնոլոգիաների օ գտագործում» ասելով, Զուրաբիշվիլին պատասխանել է՝ «հայկական կարուսելը»։
«Հայկական կարուսել». մենք այստեղ դա անվանում ենք «հայկական կարուսել», ես չգիտեմ, թե արդյոք նրանք դա անվանում են «վրացական կարուսել»։ Դա նշանակում է, որ ընտրություններից որոշ ժամանակ առաջ նրանք սկսել են տարբեր պատրվակներով վերցնել անձը հաստատող վկայականները սոցիալապես չպաշտպանված մարդկանցից, բանտարկյալների ընտանիքներից. ոչ ոք չի կարողացել հասկանալ, թե ինչու են անում դա։
Փաստացի, դրանք օգտագործվել են նույն մարդու կողմից քվերակվելու համար։ Մի վկայականի եւ տարբեր էլեկտրոնային սարքերի օգնությամբ դա հնարավոր է եղել կատարել մոտ 17 անգամ։ Նրանք անձը հաստատող մեծ քանակությամբ վկայականներ կամ համարներ են ունեցել»,- ասել է պետության ղեկավարը։
Պուտինը մեկնարկ է տվել միջուկային զսպման ուժերի ռազմավարժություններին
Պուտինը Կրեմլի իրավիճակային կենտրոնից մեկնարկ է տվել ռազմավարական միջուկային զսպման ուժերի ռազմավարժություններին։ Այս մասին հայտնում է РИА Новости-ն։
«Այսօր մենք ռազմավարական ուժերի (միջուկային-խմբ.) զսպման հերթական վարժանքն ենք անցկացնում։ Մենք կիրականացնենք միջուկային զենքի կիրառումը վերահսկելու պաշտոնյաների գործողությունները բալիստիկ և թեւավոր հրթիռների գործնական արձակումներով»,- ասել է ՌԴ նախագահը։
Պուտինն ընդգծել է, որ միջուկային զենքի կիրառումը ծայրահեղ միջոց է երկրի անվտանգությունն ապահովելու համար։ Նա նշել է, որ դա Մոսկվայի սկզբունքային դիրքորոշումն է։
Միևնույն ժամանակ, հենց «միջուկային եռյակն» է, որ շարունակում է մնալ Ռուսաստանի ինքնիշխանության և անվտանգության հուսալի երաշխավորը, թույլ է տալիս նրան լուծել ռազմավարական զսպման խնդիրները, ինչպես նաև պահպանել միջուկային հավասարությունը և ուժերի հավասարակշռությունը աշխարհում։
«Թույլ տվեք ընդգծել, որ մենք չենք պատրաստվում ներքաշվել սպառազինությունների նոր մրցավազքի մեջ։ Սակայն մենք միջուկային ուժերը կպահպանենք անհրաժեշտ բավարարության մակարդակում»,- նշել է պետության ղեկավարը։
Ուղղակի աբսուրդ է։ Կարծես իրենց ծրագրերով փորձում են արցախցիների կամքն ու համբերությունը
Անահիտ Կասյանը, ՀՀ-ում ավարտելով միջնակարգ դպրոցը և բարձրագույն ուսում ստանալով ԱրՊՀ–ում, գործուղվել է Արցախի Ասկերանի շրջանի Ծաղկաշատ համայնքի միջնակարգ դպրոց, հաստատվել այնտեղ։ 2008-ից մինչև Արցախի տեղահանումը աշխատում էր՝ որպես դպրոցի տնօրեն։ Այժմ նրա ընտանիքը հաստատվել է Գեղարքունիքի մարզի Ճամբարակ համայնքում։ Անահիտը փոխտնօրենի պաշտոնում աշխատանքի է անցել տեղի միջնակարգ դպրոցում։
Սիրով և կարոտով է պատմում
-Անկեղծորեն՝ շատ եմ սիրել Արցախը և, հաստատվելով Ծաղկաշատ գյուղում, օր օրի ավելի եմ կապվել հայրենի հողին, բնությանը, մարդկանց։ Թերևս դա էր պատճառը, որ որոշել եմ հիմնովին տեղափոխվել և ապրել Արցախում։ Ունեի սիրած աշխատանք, լավ կոլեկտիվ։ Ամեն ինչ ընթանում էր բնականոն հունով։ Արցախում են ծնվել երեք երեխաներս։ Իմ ամենաերջանիկ օրերն այնտեղ են անցել։
Հիշում է 44-օրյան ու 2023-ի տեղահանումը
-2020-ի պատերազմը խարխլեց ամեն ինչ։ Այդ ժամանակ տղաս զինակոչիկ էր, ծառայում էր Շուշիի ՀՕՊ ուժերում․ բոլոր եղբայրներս նույնպես ծառայության մեջ էին։ Մղձավանջային օրեր էինք ապրում, անասելի ծանր էր։ Մտքերս չէին կենտրոնանում։ Տանը մնալ չէի կարողանում։ Որոշեցի օգտակար լինել մեր զինվորներին, և գյուղում մնացած մեր ուսուցչուհիների հետ սկսեցինք հաց թխել տղաների համար։ Ամեն օր իմ անձնական մեքենայով գնում էինք Ստեփանակերտ, հաց թխում և հետ դառնում գյուղ։
Դժվարին օրեր ապրեցինք։ Պատրաստ էինք հաղթահարել անգամ անկարելին, դիմանալ փորձություններին, ամեն ինչին։ Պատերազմի ամոթալի ավարտից հետո, թեկուզ շատ ընկճված և բզկտված էինք, սակայն նորից սկսեցինք ապրել, սերունդներ կրթել ու դաստիարակել։
2022-ի դեկտեմբերին 12-ից Արցախը շրջափակման մեջ հայտնվեց։ 9 ամիս շարունակ մենք պայքարում էինք ապրելու համար։ Դիմանում էինք, մտածում, որ շուտով կբացվի կյանքի ճանապարհը։
Բայց․․․ 2023-ի սեպտեմբերի 19-ին նորից արկերի, պայթյունների ձայներ լսվեցին Արցախում։ Կրկին պատերազմ էր։ Մեկ օր տևած պատերազմը մեզ համար աղետի, կորուստների, սարսափի մի ողջ դար էր։ Առանց դադարի հրթիռակոծվում էին մեր դիրքերը, որոնք 44-օրյայից հետո շատ մոտ էին թշնամուն։ 24 ժամվա ընթացքում անմեղ կորուստներ տվեցինք։ Պատերազմը սկսվեց կեսօրին, երբ դասապրոցես էր ընթանում։ Անտանելի խուճապ էր։ Հասկանում էինք, որ անկանխատեսելի է ամեն ինչ։ Հետո հաջորդեցին ծանր օրերը, և համատարած պտտվում էին տեղահանման մասին լուրերը։
Չէի մտածում, որ պետք է լքենք Արցախը։ Հողի ուժը շատ զորեղ էր․ ուզում էինք կառչած մնալ, չհեռանալ։ Բայց ստիպված եղանք՝ մեր կամքին հակառակ տեղահանվել։ Արցախում թողեցինք մի ողջ կյանք ու անվերջանալի հիշողություններ։
Տեղահանումից հետո Ճամբարակում հաստատված արցախցի ընտանիքը դժվարությամբ է հարմարվում նոր միջավայրին, հանդիպում բարդությունների
-Շատ դժվար ու ծանր օրեր ապրեցինք սկզբում։ Հարմարվելը խնդիր էր դարձել ընտանիքիս համար։ Որպես մեթոդիստ՝ աշխատում էի մանկապարտեզում, իսկ սեպտեմբերի 1-ից աշխատանքի եմ անցել դպրոցում՝ որպես փոխտնօրեն․ միաժամանակ դասավանդում եմ հայոց լեզու և գրականություն։ Ճամբարակի բնակիչները շատ ջերմ, բարեհամբույր և ապրումակցող մարդիկ են։ Առաջին իսկ օրվանից մեզ շրջապատել են իրենց մարդկային վերաբերմունքով, հնարավորության սահմաններում՝ աջակցել։
Ապրում ենք վարձով։ Հենց սկզբից մեր ընտանիքը կանգնել է արհեստական դժվարությունների և բարդությունների առաջ։ Ինձ փախստականի կարգավիճակ չտվեցին՝ պարզաբանելով, որ առաջին անձնագիրս տրամադրվել է ՀՀ-ում։ Ինքս ծնվել եմ Արցախում, այնտեղ է անցել իմ մանկությունը։ Երեք անգամ անձնագիր եմ ստացել Արցախում, աշխատել, փաստացի ապրել Ծաղկաշատում։ Ոչինչ չօգնեց․ պատասխանեցին, որ ՀՀ քաղաքացի եմ և պետք է փոխեմ անձնագիրս։ Նույն պարզաբանմամբ տղաս ևս չստացավ փախստականի կարգավիճակ։ Իսկ աղջկաս, ում կարգավիճակը ևս նույնն է, ընդհակառակը՝ ասացին, որ ՀՀ քաղաքացիություն չեն տալիս, և նա համարվում է փախստական։ Ընդ որում, նա 14 տարեկանից ապրում է ՀՀ-ում, սովորում և այժմ աշխատում է այստեղ։ Ուղղակի աբսուրդ է։ Կարծես իրենց ծրագրերով փորձում են մեր կամքն ու համբերությունը։ Տեղահանություն ապրած և այսօր դռնեդուռ ընկած արցախահայությանը պետք է մեկ աչքով նայել․ չէ՞ որ բոլորս ենք ապրել այդ ողբերգությունները։ Իմ կարծիքով, պետական աջակցության ծրագրերը ենթակա են վերանայման։ Արցախցիները փակուղային իրավիճակում են, և մարդիկ չգիտեն ինչպես դուրս գան այս լաբիրինթոսից։
Ճամբարակ համայնքում հաստատվել էին շատ արցախցիներ, բայց գարնանը շատերը լքեցին համայնքը աշխատանք չունենալու պատճառով։ Սահմանամերձ համայնքի հանրակրթական հաստատությունում եմ աշխատում, սակայն մանկավարժի ոչ մի լրավճարից չեմ օգտվում։
Արցախցի կինը չի ընկճվում, շարունակում է պայքարել
-Չնայած այս ամենին, շարունակում եմ լավատես լինել, չկոտրվել, հաղթահարել դժվարությունները։
2020-ից հետո Հայ ավետարանչական ընկերակցության կողմից գործող բիզնես-ծրագրի մասնակից եմ եղել Արցախում։ Որոշել էի հացի և խմորեղենի արտադրամաս բացել իմ հարազատ Ծաղկաշատում։ Հայտնի պատճառներով չստացվեց։
Այժմ համայնքում բացել եմ կոսմետոլոգիական սրահ։ Ձեռք եմ բերել բոլոր սարքավորումները։ Աշխատանքիս զուգընթաց՝ փորձում եմ նաև կայանալ այս բնագավառում։ Դեռևս վաղ է արդյունքներից խոսել, բայց վստահ եմ՝ կստացվի։ Չենք կարող ձեռքներս ծալած նստել․ օրվա մեր հացը ինքներս պետք է վաստակենք։
Անահիտ Կասյանն իր հայրենակիցներին մաղթում է
-Ուժ, համբերություն, տոկունություն եմ ցանկանում արցախցիներիս։ Իհարկե, չեմ կարծում, որ ամեն ինչ լավ է լինելու։ Երբեք հոռետես չեմ եղել, բայց հայրենիք, հող, հիշողություն և անցյալ կորցրած մարդը չի կարող հոգեպես, ֆիզիկապես լավ լինել։ Միշտ ապրելու ենք կիսադատարկ էությամբ՝ լցված հիշողություններով, կարոտով։ Հայրենազրկվեցինք, քանզի ինչպես հարկն էր՝ չսիրեցինք մեր տունը, մեր ունեցածն աչքի լույսի պես չպահեցինք։ Պարտադրված ենք մեր հայրենիքը սիրել հեռվից, մտքերով և հուշերով, մինչև կգա բաղձալի օրը։
Կարինե ԲԱԽՇԻՅԱՆ