Ռիտա Գրիգորյան․ ճակատագրի զիգզագ
- 18:41 21.08.2023
Ռիտա Գրիգորյանը ծնվել և մեծացել է Բաքվում։
Ռիտայի մայրը Լենինականից էր, հայրը՝ Գորիսից։ Ճակատագրի կամոք նրանք երկուսն էլ հայտնվեցին Բաքվում։ Այնտեղ ամուսնացան, աշխատեցին, իրենց տունը կառուցեցին Մոնտինոյի վրա։
Ռիտան ամուսնացել է Հադրութի շրջանի Տումի գյուղից մի տղայի հետ։ Նրանց երեխաները ծնվել են Բաքվում, ամուսինը բնակարան է ստացել։
Ղարաբաղյան ազգային-ազատագրական շարժման սկիզբով Բաքվում հայերի նկատմամբ վերաբերմունքը կտրուկ կոշտացավ։
Հինգ երեխաների հետ Ռիտան ամուսնու՝ Վիլեն Գրիգորյանի հետ, նախ տեղափոխվել է Ռիտայի ծնողական տուն։ Ճանապարհին մի ոստիկան կանգնեցրեց մեքենան և սկսեց վարորդին հարցնել, թե ովքեր են այդ մարդիկ մեքենայում։ Վարորդը խառնվեց իրար, և Ռիտան ստիպված էր կսմթել երեխային։ Նա սկսեց լաց լինել, իսկ կինը խուճապահար ոստիկանին ասաց, որ իր բոլոր երեխաները ինչ-որ բանից վարակվել են, տանում են հիվանդանոց։
Ռիտա Գրիգորյանի ընտանիքը ստիպված է եղել լքել քաղաքը։ Մի կերպ կարողացան հասնել երկաթկայարան, որտեղից գնացքով հասան Երեւան։ Մեկ օր անց նրանք թռան Ստեփանակերտ, որտեղ ապրել են 14 տարի։
Իրենց կյանքի մնացած ժամանակահատվածը՝ մինչև 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ը, ապրել են Հադրութի շրջանի Տումի գյուղում։
Նրա և ամուսնու համար գյուղում ավելի հեշտ էր. այգում բանջարեղեն էին աճեցնում, անասուններ էին պահում։
Նորից ոտքի կանգնեցին ու մեծացրին թոռներին։ Կյանքը վերջապես լավացավ, չնայած Ռիտան անընդհատ անհանգստանում էր զինվոր որդու համար։
Նրանց կյանքում ամեն ինչ գլխիվայր շրջվեց 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին. կրկին պատերազմ, կրկին արցունքներ և արյուն։
Քանի որ անօդաչուներէին աշխատում, նույնիսկ խորքային Տումի գյուղի բնակիչները ստիպված էին լքել այն։ Ռիտա Գրիգորյանի ընտանիքը՝ 15 թոռ, 6 ծոռ, մայրերի, տատիկի ու պապիկի հետ գնացել է Երևան, որտեղ ապրում էին Ռիտայի հարազատները։
Բայց շուտով նրանց նեղություններին ավելացան նորանոր անախորժություններ՝ սկզբում մահացավ դստեր որդին, իսկ հետո՝ իրեն որդին։
Այսօր Բաքվից եկած փախստականները, որոնք հերթական անգամ ստիպված են եղել լքել իրենց տունը Արցախում, երկու անգամ փախստական են դարձել և ստիպված ապրումեն Երևանի արվարձանների մի փոքրիկ տանը։