Երեխաներին ասել են, որ սա ընդամենը “փախնենք նկուղ” խաղ է
- 12:05 04.10.2023
Սեպտեմբերի 19-ը շրջափակման հերթական օրն էր, որին նախորդում էին հյուծիչ հերթերը, սակայն կեսօրից՝ պայթյուններ, նորից խեղված ճակատագրեր։
Ստեփանակերտի բնակիչ Մ․ Գրիգորյանը պատմում է, որ արդեն վերադարձել էր աշխատանքից, երբ սկսեցին ռմբակոծել Ստեփանակերտը, ավելի «արատ», քան 2020 թվականին։
Տան տղամարդիկ, ինչպես միշտ, հայրենիքի պաշտպանությանն էին մեկնել, ինքը մենակ էր։ Հարևանի 3 ամյա աղջիկը հոր հետ տանն էր, իսկ մայրը մյուս երկու երեխաների հետ դրսում, և քանի որ երեխայի հայրը ևս պետք է գնար, խնդրեց, որ երեխային նայի, մինչև կվերադառնան։
Հիշում է, որ ամուր գրկել էր երեխային և վազել դեպի հարևանի նկուղ, որտեղ հավաքվում էին հարևանները պատերազմների ժամանակ։
Երեխան հարցնում էր, թե ինչ է կատարվում, ինչ ձայներ են։ Ասել են՝ ընդամենը ամպրոպ է, հիմա նկուղում են, որ փախնեն անձրևից, և այս ամենը ընդամենը խաղ է։
Հիմա հարևանի նկուղը դատարկ է, միայն անցած օրերի ուրվականն է շրջում երբեմնի աշխույժ թաղամասով։
Ամեն ինչ կորցնելուց հետո ընդամենը երազում են, որ գոնե հարևաններով, բարեկամներով մոտ լինեն, որպեսզի կապը չկորցնեն։
Քրիստինա Ալավերդյան